Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Voordat we omdraaiden hadden we de verstuiver al uit de motor gehaald. Daar zagen we meteen dat een stukje van de koperen bus was weggesmolten. Waarschijnlijk een klein lek dat langzaam groeide, tot het ineens besloot zich volledig te presenteren.   Na alles weer terug gezet te hebben was het enige juiste besluit: omdraaien en naar de grote stad te varen. In Plymouth aangekomen dus maar geankerd. Ironisch genoeg hebben we daarna nog een paar uur de motor laten draaien, want de accu’s zaten op hun tandvlees. Met nog 5% over en overal low voltage alarmen moesten we wel even stroom draaien, anders had de koelkast de strijd ook opgegeven. Dezelfde dag nog, tussen het regelen van een ETA-visum (lang leve brexit) en het online inklaren door, zijn we naar de lokale Volvo Penta-man gegaan. Die kwam zoals verwacht met het volgende advies:  “Tja, dat kan alleen goed opgelost worden door de kop eraf te halen en een nieuwe bus in te persen.” Kosten? Minimaal €460. En dan moest Jeroen zelf...

Helaas weer een uitdaging, we hebben motorpech. Ons plan was om vandaag tot Weymouth te komen. Helaas had onze oude Volvo  andere ideeën. Na een half uurtje draaien begon één van de verstuivers ineens flink te lekken, een blow-by, en niet zo’n beetje ook. De hele motorruimte rook naar diesel en het was meteen duidelijk: hier klopt iets niet. Onze motort is een Volvo Penta 2003T, en bij dit type zitten geen afdichtringen maar koperen bussen die in de kop zijn geperst. Die moeten er dus uit en opnieuw geplaatst worden. Niet iets wat je even doet en ook iets wat nogal in de kosten kan lopen. We zijn nu om gedraaid en varen richting Plymouth, waar we hopen het probleem tijdelijk of definitief op te lossen. Het goede nieuws? We zijn bijna thuis — nog maar een klein stukje tot Nederland. Het slechte nieuws? De motor vindt dat blijkbaar een goed moment voor aandacht. 😉 Daan & Jeroen 

Afgelopen nacht ging de wind aan. De zee is kalm en we worden geregeld opgezocht door een grote groep dolfijnen. Nu staat het volledige grootzeil weer en hopen we dat er wind blijft staan vannacht. Daan bewees gisteren maar weer eens dat kou een emotie is. Zonder twijfel dook die zijn duikbril achterna. Die hij iets wat knullig in het water deponeerde. Zo had die wel weer een bijzondere ervaring om zelfs hier nog even met dolfijnen te zwemmen. Het was vet gaaf! Zoals die riep en bijzonder koud, gelukkig stond het zonnetje aan de hemel om hem weer op te warmen. We hebben met de GoPro zelfs beelden kunnen maken van de zwemmende dolfijnen! Nu nog het laatste stuk naar Engeland, we gaan ergens langs de zuidkust stoppen. Hopelijk ergens dichtbij de isle of Wight waar we dan hopelijk ons verloren bemanningslid, Ollie, nog even kunnen zien. Falmouth 110 mijl, IJmuiden nog 520. Daan & Jeroen

Wat een pech wind weg. Hopelijk na middernacht weer wat wind. Tot die tijd zitten we het even uit. Vanmiddag even een scheurtje in het grootzeil maken en hopen dat de spinnaker zijn werk mag doen. Helaas staat er nu zelfs te weinig wind om de spinnaker vol te blazen. Veel rollen en weinig voortgang. Het is even niet anders. Wat dat wel weer leuk was dat we afgelopen nacht en deze ochtend dolfijnen rond de boot hadden. Lekker aan het spelen en nogal vocaal. Je kon ze gewoon horen geluid maken! Ook gek er vaarde zo maar een Nederlandse vissersboot langs. Falmouth nog 230 mijl, IJmuiden nog 630. Voor nu lijkt het er op dat we ergens een weekje moeten wachten langs de zuidkust. Tegen de wind en golven in beuken, daar hebben we even geen zin. Daan & Jeroen

Lizard point, ten zuiden van Falmouth is nog 320 mijlen weg. Voor het gros van alle zeilers ter wereld een gigantische afstand, wij zeggen dat we er bijna zijn. Dan is het jaren van oceaan zeilen klaar. We zullen dan het laatste "stukje" door bekend water varen. Naja voor mij dan, Daan is hier net zo bekend als in Frans Polynesië of het Caribische gebied. Hoe bijzonder is dat. Daan ligt nog heerlijk te slapen, de zee is weer kalm en er staat een lekker windje in de rug. Nog even alle tijd voor niks. Ik heb net uren gelezen, luisterde ruim een uur muziek terwijl ik naar het water staarde. Dat zal nooit gaan vervelen. De lucht is grijs, af en toe breekt een enkele zonnestraal door de wolken. Dan kleurt de oceaan weer even van het grauwe grijs naar het indrukwekkende diepe blauw. Nog even dit en niks anders. Gek eigenlijk maar zo normaal, mooi en bijzonder tegelijk. Aan alles zit een

Lizard point, ten zuiden van Falmouth is nog 320 mijlen weg. Voor het gros van alle zeilers ter wereld een gigantische afstand, wij zeggen dat we er bijna zijn. Dan is het jaren van oceaan zeilen klaar. We zullen dan het laatste "stukje" door bekend water varen. Naja voor mij dan, Daan is hier net zo bekend als in Frans Polynesië of het Caribische gebied. Hoe bijzonder is dat. Daan ligt nog heerlijk te slapen, de zee is weer kalm en er staat een lekker windje in de rug. Nog even alle tijd voor niks. Ik heb net uren gelezen, luisterde ruim een uur muziek terwijl ik naar het water staarde. Dat zal nooit gaan vervelen. De lucht is grijs, af en toe breekt een enkele zonnestraal door de wolken. Dan kleurt de oceaan weer even van het grauwe grijs naar het indrukwekkende diepe blauw. Nog even dit en niks anders. Gek eigenlijk maar zo normaal, mooi en bijzonder tegelijk. Aan alles zit een

Dijken van golven en wind van boven… geen goede combinatie. We worden zo heen en weer gesmeten dat de zeilen niet vol willen blijven staan. Het wordt langzaam wel beter. De golven zijn al heel wat afgenomen en sinds een uurtje staat het volledige grootzeil omhoog. We maken af en toe een flinke klap maar we gaan nu wel weer een beetje vooruit. Charlie stuurt omdat Harry moeite heeft om ons op koers te houden. Voor de rest is het grauw en koud maar omdat de zeeën niet meer breken kunnen we wel weer wat ventileren. Vanmiddag weer eens lunchen met een vers gebakken brood. Dit keer bestelden we een wit brood met veel zonnebloem pitten. We zijn benieuwd. De voorspelling geeft aan dat de wind pas vanavond weer aantrekt nadat die flink draait. We hopen dat de zee dan wat vriendelijker is. Falmouth 400 mijl IJmuiden 800 mijl We verwachten bij aankomst zuidkust England een paar dagen te mo

Zullen we niet gewoon omdraaien? Tja dat vroeg ik me gisteren hard op af. Grijze lucht, regen, veel wind en een rot zee. Daarnaast is het weer dikke truien weer. Lekker hoor om weer een trui aan te kunnen. Helaas verveeld het snel. Nu is het vooral koud… koud als je onder de dikke dekens ligt, koud als je op de bank zit, koud als je onder de buiskap zit. Brrr niks aan. Toch hebben we niet besloten om om te draaien. Het weer wordt vandaag weer langzaam beter. De zon kwam vanmorgen zelfs netjes op en is tot nu niet meer weg gegaan. De wind is al flink afgenomen, al staat er nog wel een verwarde zee. Dit betekend dat we vanmiddag zeker wat meer zeil zetten. Daarnaast hebben we stiekem toch wel zin in Nederland, naja zin in de mensen die daar wonen. Dat koude vieze natte weer kan ons gestolen worden. Wat was er ook al weer mis met die parel witte stranden, dat azuurblauwe water en die

Race modus uit, cruise modus weer aan. De wind is afgelopen ochtend iets aan getrokken. Geheel volgens de voorspellingen en zo volgen wij ook ons plan. Dat surfen met 10 knopen is leuk, maar met het grootzeil nog gedeeltelijk omhoog is dat vragen om problemen. Die zorgt er namelijk voor dat de boot op loeft als we van een grote golf surfen. Hierdoor gaan we van ruime wind naar aan de wind. Dat vergroot de druk in de zeilen en dan is terug komen naar de oorspronkelijke koers een uitdaging voor Harry. Makkelijk opgelost; het grootzeil is naar beneden en we varen nu alleen met de Genua 3 uitgeboomd. En zo is het weer heerlijk rustig aan boord. Gisteren aten we een lekkere pasta met kastanje champignons in een roomsaus. Afgelopen middag waren het pan tosti's en vanavond moeten we doen met ajam ketjap… wat hebben we het toch slecht Falmouth: 720 mijl IJmuiden: 1120 mijl Daan & Jeroen

Ideale condities! We vliegen richting het Engelse kanaal. Afgelopen 24h een gemiddelde snelheid van 6,7 knopen.(161 mijlen). We varen halve wind met het 2e riff in het grootzeil en de volledige genua 3. Volgens de voorspellingen houden we vandaag en morgen nog deze condities. Daarna gaat de wind draaien en aantrekken. Dan worden we lekker met de wind in de rug naar het kanaal geblazen. Dit lijkt een hele snelle overtocht te worden. Waarschijnlijk 8 oktober bij de Engelse zuidkust. Of we gaan stoppen of niet hangt af van het weer. Nu lijkt het er op dat we een paar dagen moeten wachten totdat de wind gaat draaien. Maar dat is nog zo ver weg dat dit nog niet echt voorspeld kan worden. Tot die tijd genieten we hier van het mooie snelle zeilen op de Atlantic. Owja de gehaktballetjes in saté saus zijn netjes opgeruimd en waren toch nog erg lekker;) Daan & Jeroen