Doorgaan naar hoofdcontent

orkaan Gabrielle overleefd

We lagen in de vissershaven van Terceira, muurvast geknoopt met ontelbaar veel lijnen. De storm bouwde langzaam op en we lagen recht in het pad van de storm. Toen het oog overkwam, werd het pas echt spannend: constant 45 tot 50 knopen wind, een klotsbak van jewelste! Gelukkig niks kapot. Alleen wijzelf een beetje gesloopt.


Voorbereiden bleek echt het halve werk. Voorzeil eraf, alles van dek gehaald, grootzeil extra vastgesjord… en tóch kostte het allemaal veel meer tijd dan verwacht. Slapen zat er nauwelijks in de storm begon om 03:00 en precies toen je eindelijk een beetje gewend was aan het gebulder, kwam het oog langs. Rust in de tent, bijna geen wind en een heldere hemel. Hoe bijzonder is dat. Gelukkig was dit tegen zonsopkomst, zodat we tenminste konden zien waar we zenuwachtig van werden. Na het passeren van het oog, trok de wind heel abrupt weer aan en was die het heftigst. Dit kan natuurlijk ook komen omdat we van die kant minder beschut waren. 


De lokale vissers waren goud waard: ze boden meerdere keren hulp aan en hielden een oogje in het zeil. Fijn om te merken dat je niet de enige mafkees bent die met windkracht 11 in een haven ligt. Ondertussen kregen de Azoren de volle laag: omgewaaide bomen, beschadigde huizen en ingestorte daken. Maar gelukkig geen slachtoffers.


Nu liggen we even in de marina. De boot is weer netjes en klaar, boodschappen zijn gedaan en de zeilen zitten waar ze horen. Tijd om vooruit te kijken. Voor ons ligt een overtocht van 1200 mijl richting de Engelse zuidkust. Er wordt een mooi windje voorspeld, dus we mikken op een dag of tien varen. Of we meteen doorvaren of ergens in Engeland of Frankrijk een tussenstop maken, hangt af van het weer. Goed weer betekent hup, door naar huis. Slecht weer betekent ergens schuilen. Dan kunnen we opzoek naar vis en chips en een goede pint bier.


We hebben in ieder geval geleerd: de natuur wint altijd, maar met goede voorbereiding en een beetje humor kom je een eind. Toch hadden we een tas klaar staan met de belangrijkste spullen als we de boot moesten verlaten. Nu nog 1 nachtje lekker rustig slapen in de haven en dan vol gas richting het Engelse kanaal. 


Vanaf nu komen er dus weer korte updates via een sms bericht. Deze hebben helaas allemaal de zelfde titel; SMS from 881652421437@msg.iridium.com


Daan & Jeroen 












Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen