Doorgaan naar hoofdcontent

Snel naar de hagedissen

Rond 0700 uur zouden we vertrekken, dus om 06:00 stond de wekker. We werden gelukkig blij verrast met het weer. Weliswaar wat wolken maar ook blauwe lucht en een zonnetje. Na 2 grauwe regenachtige dagen zagen Cooktown en vooral de omliggende bergen er magisch uit in de ochtend gloren.


Even ontbijten, het laatste afval naar de kant, het bootje aan dek en de afwas was het tijd om te vertrekken. De bestemming Lizzard Eiland. Ruim 50 mijl verder op en een van de 3 onderzoek stations van het Great barrier reef.


Het zeil was nog dubbel gereefd en dit was nog steeds wel nodig. Het eerste stuk tot aan de kaap hingen we aan de wind, hierna konden we wat afvallen en begon de boot echt te lopen. Wat een racemachine kan het toch ook zijn. Harry was weer eens uit bed gehaald een stuurde de boot prefect naar dit bijzondere eiland. Snel ook! De gemiddelde snelheid deze tocht van 53 mijl was wel 7.6 knopen!


Aangekomen bij Lizzard eiland waren we natuurlijk lekker eigenwijs. Onder een afkeurende blik, zelfs met schudden van het hoofd, vaarde we de boot helemaal naar het strand. Vaak ben je te bang… Dat waren al deze mensen zeker. Ik durf te wedden dat maar 1 van de monohulls een diepere kiel had dan die van ons en wij ankerde helemaal voor aan in 4 meter water tussen alle catamarans. Hier lagen we heerlijk rustig op een ruime plek. 


Na wat te hebben gezwommen kwam een andere buurman ons welkom heten. Hij vertelde ons dat er morgen een tour is op het research centrum. Dit gebeurd niet vaak en schijnt de moeite waard te zijn. We zijn dan ook erg benieuwd. De tocht naar het centrum is ongeveer 3 kwartiertjes lopen en begint om 10 uur. 


’s avonds was het de beurt aan mij om wat lekkers te koken. Zo kwam er een overheerlijk groene curry op tafel. De snack plank hadden we overgeslagen omdat we net na aankomst nog koffie en brownie hadden gegeten. 


Annelies & Jeroen  








Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...