Doorgaan naar hoofdcontent

Melbourne - Daan in Australie

12 uur lang duurden de trein rit van Sydney naar Melbourne. Er kwam geen end aan gelukkig serveerden ze wel heerlijke maaltijden. Zo kreeg ik een roast diner. Hoe ik dit noem aardappel, vlees en groente. De Engelsen hebben er een leuke naam aan gegeven. Ik kreeg aardappelpuree met groenten en een stukje lamsvlees. Hierna heb geprobeerd om te gaan slapen, maar dit is helaas niet gelukt. Dat maakten het wachten ontzettend lang. Toch kon ik  me af en toe vermaken door de andere reizigers. Omdat het zo goedkoop is zijn er ook allemaal mensen waarbij het hygiene niveau een beetje lager is dan normaal. Gelukkig zat ik er niet naast. Ook waren er allemaal mensen heel erg dronken. Ik vond het heerlijk dat er een keertje geen feestje is, want  daar gaat nog wel verandering in komen. Er is mij verteld dat Melbourne de stad van AustraliĆ« is om te feesten. We gaan het zien zou leuk zijn om hier mee af te sluiten. 

Melbourne bleek inderdaad een stad waar veel feesten worden gehouden. Maar liefst elke dag! Had ik nou net een feest hostel uitgekozen waarbij de meeste mensen elke dag uit wouden gaan. Een van de avonden begon in het hostel met een bier pong toernooi. Ik ben hier echt heel slecht in en had er dus niet veel van voor gesteld. Toch leuk om mee te doen dacht ik. Ik ging samen met een Duitser. Hij bleek later ook erg slecht te zijn. Achja dan maar bier drinken en lol maken. De eerste ronde gingen we met heel veel geluk door. Onze tegenstanders waren veel beter, maar op de een of andere manier is het ons gelukt om hun te verslaan. De tweede ronde ging precies zoals de eerste. Het is een wonder dat we door gingen. In de derde ronde de kwart finale kwam ik er lekker in. Steeds vaker gooide ik raak. We wonnen dus ook. Ik had nog steeds niet veel aan mijn Duitse teamgenoot maar gezellig was die wel. De halve finale wonnen we met  een shoot out. Je gaat dan om en om een keer gooien. Degene die als eerst het balletje in het bekertje gooit wint en dat waren wij. We zitten in de finale wat een prestatie zeg. Het leuke was ook nog dat we tegen twee vrienden in de finale stonden. Dus gegarandeerd gratis bier. Dit hadden we afgesproken, want de prijs is 100 dollar aan credits bij de bar. Tenminste dat dachten we. De finale begon niet erg goed. We stonden 3 bekers achter. Tijd om daar verandering in te brengen. Hoppa daar ging de eerste raak en de tweede de derde achter elkaar. Ik was er lekker in gekomen. Vanaf toen heb ik bijna elke worp een bekertje weg gespeeld. Zoals een echt finale begon de tegen partij vals te spelen en chaos te creĆ«ren. Dat kunnen wij ook. De wedstrijd werd zelfs nog even stil gelegd. Er waren nog een paar minuten te spelen en er waren nog maar twee balletjes beschikbaar. Dus elke keer als we het balletje weg mochten slaan, sloegen we hem zo ver mogelijk weg. Dat kosten natuurlijk weer tijd. Het werd nog even spannend, maar wij trokken aan het laatste eind. Gewonnen woohooo!! Kom maar op met die prijs. Tot onze verbazing was dat niet een 100 dollar bon voor de bar, maar een gratis overnachting. Dat is nog eens ff fijn! Dat scheelt een hoop geld.


Naast het feesten in Melbourne heb ik ook de great ocean road bezocht. De great ocean road is een weg langst de kust van maar liefst 243 kilometer. Deze weg is aangelegd door soldaten die terug kwamen van de eerste wereld oorlog. Ruim 300.000 duizend soldaten kwamen terug vanuit de oorlogsgebieden. Zij hadden niks te doen in AustraliĆ« zo bedacht de regering dat het een goed idee was om een hun deze weg aan te laten leggen. Dit hebben ze gedaan en is geresulteerd in  een prachtige weg langs de kust. De absolute hoogte punten zijn de Twelve Apostles en de Loch Are Gorge. Wauw dit was echt prachtig. Het weer zat gelukkig ook mee. Het was zonnig en dit maakte deze bezienswaardigheden nog mooier. Ik zou dit iedereen aan raden die naar Melbourne gaat in zijn leven. Neem net zo als ik een dag tour. Je wordt opgehaald bij je hostel om vervolgens een goed stuk te rijden naar de great ocean road. Na de ocean road hebben we nog koala’s en kangaroos gezien. De meneer wist precies waar ze waren. Helaas waren ze wel ver weg. Toch zijn de foto’s aardig goed gelukt. 


Daan






Reacties

  1. Heel leuk Daan! Leuk om alsnog ook jouw avonturen te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen