Doorgaan naar hoofdcontent

Melbourne - Daan in Australie

12 uur lang duurden de trein rit van Sydney naar Melbourne. Er kwam geen end aan gelukkig serveerden ze wel heerlijke maaltijden. Zo kreeg ik een roast diner. Hoe ik dit noem aardappel, vlees en groente. De Engelsen hebben er een leuke naam aan gegeven. Ik kreeg aardappelpuree met groenten en een stukje lamsvlees. Hierna heb geprobeerd om te gaan slapen, maar dit is helaas niet gelukt. Dat maakten het wachten ontzettend lang. Toch kon ik  me af en toe vermaken door de andere reizigers. Omdat het zo goedkoop is zijn er ook allemaal mensen waarbij het hygiene niveau een beetje lager is dan normaal. Gelukkig zat ik er niet naast. Ook waren er allemaal mensen heel erg dronken. Ik vond het heerlijk dat er een keertje geen feestje is, want  daar gaat nog wel verandering in komen. Er is mij verteld dat Melbourne de stad van Australië is om te feesten. We gaan het zien zou leuk zijn om hier mee af te sluiten. 

Melbourne bleek inderdaad een stad waar veel feesten worden gehouden. Maar liefst elke dag! Had ik nou net een feest hostel uitgekozen waarbij de meeste mensen elke dag uit wouden gaan. Een van de avonden begon in het hostel met een bier pong toernooi. Ik ben hier echt heel slecht in en had er dus niet veel van voor gesteld. Toch leuk om mee te doen dacht ik. Ik ging samen met een Duitser. Hij bleek later ook erg slecht te zijn. Achja dan maar bier drinken en lol maken. De eerste ronde gingen we met heel veel geluk door. Onze tegenstanders waren veel beter, maar op de een of andere manier is het ons gelukt om hun te verslaan. De tweede ronde ging precies zoals de eerste. Het is een wonder dat we door gingen. In de derde ronde de kwart finale kwam ik er lekker in. Steeds vaker gooide ik raak. We wonnen dus ook. Ik had nog steeds niet veel aan mijn Duitse teamgenoot maar gezellig was die wel. De halve finale wonnen we met  een shoot out. Je gaat dan om en om een keer gooien. Degene die als eerst het balletje in het bekertje gooit wint en dat waren wij. We zitten in de finale wat een prestatie zeg. Het leuke was ook nog dat we tegen twee vrienden in de finale stonden. Dus gegarandeerd gratis bier. Dit hadden we afgesproken, want de prijs is 100 dollar aan credits bij de bar. Tenminste dat dachten we. De finale begon niet erg goed. We stonden 3 bekers achter. Tijd om daar verandering in te brengen. Hoppa daar ging de eerste raak en de tweede de derde achter elkaar. Ik was er lekker in gekomen. Vanaf toen heb ik bijna elke worp een bekertje weg gespeeld. Zoals een echt finale begon de tegen partij vals te spelen en chaos te creëren. Dat kunnen wij ook. De wedstrijd werd zelfs nog even stil gelegd. Er waren nog een paar minuten te spelen en er waren nog maar twee balletjes beschikbaar. Dus elke keer als we het balletje weg mochten slaan, sloegen we hem zo ver mogelijk weg. Dat kosten natuurlijk weer tijd. Het werd nog even spannend, maar wij trokken aan het laatste eind. Gewonnen woohooo!! Kom maar op met die prijs. Tot onze verbazing was dat niet een 100 dollar bon voor de bar, maar een gratis overnachting. Dat is nog eens ff fijn! Dat scheelt een hoop geld.


Naast het feesten in Melbourne heb ik ook de great ocean road bezocht. De great ocean road is een weg langst de kust van maar liefst 243 kilometer. Deze weg is aangelegd door soldaten die terug kwamen van de eerste wereld oorlog. Ruim 300.000 duizend soldaten kwamen terug vanuit de oorlogsgebieden. Zij hadden niks te doen in Australië zo bedacht de regering dat het een goed idee was om een hun deze weg aan te laten leggen. Dit hebben ze gedaan en is geresulteerd in  een prachtige weg langs de kust. De absolute hoogte punten zijn de Twelve Apostles en de Loch Are Gorge. Wauw dit was echt prachtig. Het weer zat gelukkig ook mee. Het was zonnig en dit maakte deze bezienswaardigheden nog mooier. Ik zou dit iedereen aan raden die naar Melbourne gaat in zijn leven. Neem net zo als ik een dag tour. Je wordt opgehaald bij je hostel om vervolgens een goed stuk te rijden naar de great ocean road. Na de ocean road hebben we nog koala’s en kangaroos gezien. De meneer wist precies waar ze waren. Helaas waren ze wel ver weg. Toch zijn de foto’s aardig goed gelukt. 


Daan






Reacties

  1. Heel leuk Daan! Leuk om alsnog ook jouw avonturen te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...