Doorgaan naar hoofdcontent

Zon, zee en weer een vliegende vis

Vandaag was een heerlijk rustige dag. De nacht was een andere verhaal, naja voor Ollie dan. De wachten van Jeroen en Daan waren heerlijk rustig, met een constante wind en weinig bijzonderheden. Ollie was echter de gelukkige die dit keer buien, veel wind en wind stiltes om zijn oren kreeg.
Harry afstellen is dan altijd een moeilijk taakje, dus er zat voor Ollie niks anders op om met de hand te sturen. Dat in de regen, dus er ging zo maar een zeiljas aan.
Een hele gebeurtenis, want Daan en Jeroen hebben de zeiljas na het verlaten van zuid Engeland al niet meer aan gehad.
Gelukkig kwam in de loop van de ochtend de wind weer terug. De genua werd weer uitgerold en zo gingen we een heerlijke dag te gemoed. De dag begon grijs en niet uitnodigend.
Dit hebben de jongens niet mee gekregen want die lagen lekker in dromenland. Na de middag was iedereen pas zijn bed uit. Gelukkig net toptijd voor het verse brood.
De zon kwam ook te voorschijn en de wind bleef constant. Wat een heerlijke dag. We hebben zelf zoveel wind gehouden dat we nog steeds met een dubbel gereefd grootzeil varen.

De cijfers van vandaag:
Afstand tot Rapa Nui : 313 Nm
Dag afstand : 156 Nm
Gem. snelheid 6.5 kn
Geen vissen gevangen.
Daan was vandaag de koning van de spelletjes, naja dat vind die zelf. Hij had wel met schaken en met fifa gewonnen.

Het avond maal was een pasta met advocado en kip. Fijn zo een vriesvak vol met maaltijd sausjes.
Na de afwas hadden we nog een vliegende vis in de kuip. Wat kunnen die beesten toch stinken. Gelukkig kwam die op de kuip vloer en niet op de kussen of door een luik in een bed. Nu koste het Jeroen alleen een jaar van zijn leven. Wat kunnen die vissen je toch laten schrikken.

We hebben vandaag de accu's helemaal vol kunnen laden. Zelfs de start accu met behulp van een acculader. Wat zijn die zonnepanelen toch fijn. Nu aan ons de taak om weer wat energie te gaan verbruiken.
Morgen gaat de wind waarschijnlijk wat minder worden en dan kunnen we hopelijk een zeilwissen. We varen nu al veel te lang, 5 dagen, met de zelfde zeilvoering. Morgen hopelijk weer wat anders.

Ollie's Engels Corner

All is well on the Challenger. Today was a beautiful mid-Pacific day full of sunshine and steady breeze. The water was blue, the waves were gentle, the bread was fluffy, the crew are happy. Now we're sailing under a big bright moon with the sound of water slipping past the hull. The predicted confused seas never really materialised, and the wind has held up so far. Tomorrow we still expect it to become lighter and will probably make a sail change, for the last little push to the island. Almost there now.

Dann, Ollie, & Jeroen

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...