Doorgaan naar hoofdcontent

Zon, zee en weer een vliegende vis

Vandaag was een heerlijk rustige dag. De nacht was een andere verhaal, naja voor Ollie dan. De wachten van Jeroen en Daan waren heerlijk rustig, met een constante wind en weinig bijzonderheden. Ollie was echter de gelukkige die dit keer buien, veel wind en wind stiltes om zijn oren kreeg.
Harry afstellen is dan altijd een moeilijk taakje, dus er zat voor Ollie niks anders op om met de hand te sturen. Dat in de regen, dus er ging zo maar een zeiljas aan.
Een hele gebeurtenis, want Daan en Jeroen hebben de zeiljas na het verlaten van zuid Engeland al niet meer aan gehad.
Gelukkig kwam in de loop van de ochtend de wind weer terug. De genua werd weer uitgerold en zo gingen we een heerlijke dag te gemoed. De dag begon grijs en niet uitnodigend.
Dit hebben de jongens niet mee gekregen want die lagen lekker in dromenland. Na de middag was iedereen pas zijn bed uit. Gelukkig net toptijd voor het verse brood.
De zon kwam ook te voorschijn en de wind bleef constant. Wat een heerlijke dag. We hebben zelf zoveel wind gehouden dat we nog steeds met een dubbel gereefd grootzeil varen.

De cijfers van vandaag:
Afstand tot Rapa Nui : 313 Nm
Dag afstand : 156 Nm
Gem. snelheid 6.5 kn
Geen vissen gevangen.
Daan was vandaag de koning van de spelletjes, naja dat vind die zelf. Hij had wel met schaken en met fifa gewonnen.

Het avond maal was een pasta met advocado en kip. Fijn zo een vriesvak vol met maaltijd sausjes.
Na de afwas hadden we nog een vliegende vis in de kuip. Wat kunnen die beesten toch stinken. Gelukkig kwam die op de kuip vloer en niet op de kussen of door een luik in een bed. Nu koste het Jeroen alleen een jaar van zijn leven. Wat kunnen die vissen je toch laten schrikken.

We hebben vandaag de accu's helemaal vol kunnen laden. Zelfs de start accu met behulp van een acculader. Wat zijn die zonnepanelen toch fijn. Nu aan ons de taak om weer wat energie te gaan verbruiken.
Morgen gaat de wind waarschijnlijk wat minder worden en dan kunnen we hopelijk een zeilwissen. We varen nu al veel te lang, 5 dagen, met de zelfde zeilvoering. Morgen hopelijk weer wat anders.

Ollie's Engels Corner

All is well on the Challenger. Today was a beautiful mid-Pacific day full of sunshine and steady breeze. The water was blue, the waves were gentle, the bread was fluffy, the crew are happy. Now we're sailing under a big bright moon with the sound of water slipping past the hull. The predicted confused seas never really materialised, and the wind has held up so far. Tomorrow we still expect it to become lighter and will probably make a sail change, for the last little push to the island. Almost there now.

Dann, Ollie, & Jeroen

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...