Doorgaan naar hoofdcontent

Toch nog een nachtje wachten

Voordat we naar Kaapstad varen moet er eerst nog even getankt worden. We hebben best wel veel de motor gebruikt om rond de kaap te komen. Challenger slurpten zo 100 liter naar binnen. Gelukkig valt het in verhouding met Nederland erg mee kwa kosten. Wat kost 100 liter hier? 95 euro hoppa dat zijn nog eens prijzen. Heel eerlijk durfen we niet ze zeggen hoeveel diesel nu in Nederland kost in de haven, maar toen wij vertrokken in 2022 tankten we de boot vol in Scheveningen en daar lag de liter prijs rond de 3 euro. Als er geen wind is in Nederland zullen we maar gaan roeien, want dat kunnen we echt niet meer betalen na 3 jaar op reis te zijn geweest.

Het was ongeveer 4 uurtjes varen naar de haven. Deze haven was echt speciaal voor jachtjes en je keek je ogen dus ook uit naar alle mooie bootjes. Immigratie zat op een half uurtje lopen. Toen we daar aankwamen besloten we toch eerst nog even wat te gaan eten, omdat we nog wat cash geld hadden. Lang hebben we niet gezocht, want de haven ligt midden in het waterfront waar een leuke boulevard is. Jeroen nam nog een lekker burger en dan een aantal garnalen.

Nadat ons buikje was gevuld was het dan toch echt tijd om uit te checken en afscheid te nemen van Zuid Afrika. Al snel hadden we door dat vandaag vertrekken er niet in zit. Immigratie gaf aan dat wij de papieren online naar customs moeten sturen. Die waren namelijk niet op kantoor. Het was al 17:00 en de meneer zij dat ze normaal open zijn tot 18:00, maar helaas kregen we geen antwoord en moesten we dus nog een nachtje blijven liggen.

Het voordeel is wel dat het betekend dat we nog een keer normaal een warme douche kunnen nemen. We wisten niet of we daar bij konden, want de haven had eigenlijk geen idee dat wij er nog lagen. Toen wij terug kwamen van immigratie was de havenmeesteres al naar huis. Toch besloot Daan het te proberen. Hij stapte van de boot af met de douche tas. Zetten een paar stappen en daar!!! Raaaaww!!! Een bosen zeehond die op de steiger lag te slapen. Het scheelde niet veel of die had een lekker hapje genomen van Daan ze vetjes. Gelukkig zijn die beesten echt niet gemaakt om op land te leven, want ze zijn ontzettend traag. Toen Daan verder liepen kwam die nog 5 zee honden tegen maar deze keer letten die beter op en zorgde dat ze niet bij hem konden komen. Daan heeft gelukkig niet ze leven op het spel gezet voor niks, want hij kon zo naar binnen lopen, om vervolgens onder een heerlijke douche te stappen.

Morgen zullen we direct vertrekken als we het mailtje krijgen. Weer technisch maakt het niet uit, want de eerste dagen zien er erg gunstig uit.

Jeroen & Daan

Reacties

  1. Ook wij hebben een Dehler 39 en varen vandaag vanuit Lelystad naar Stavoren. Heel wat minder avontuurlijk maar we genieten. Fijne reis verder. Ik blijf jullie volgen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...