Doorgaan naar hoofdcontent

Mosselbaai - Kaapstad

Ook in Mosselbaai zijn we weer twee weken geweest. Langer dan dat we hadden gewild, maar helaas was het niet anders. Het weer werkte niet mee. Mosselbaai is een klein dropje helemaal in het zuiden van Zuid Afrika. Even wat anders dan de grote steden Durban en Port Elizabeth. Je zag heel goed dat dit een vakantie bestemming is voor de lokale mensen. Er waren overal campings vol met campers en caravans. Daarnaast was er een soort boulevard speciaal in gericht voor vakantie gangers. Of we hier normaal twee weken zouden blijven zeker niet, maar voor nu was het even niet anders.

Toch hebben we ons wel vermaakt. Zo is Jeroen een keer mee geweest met een lokale meneer het dorp in en heeft Daan meerdere trainingen gevolgd bij een crossfit gym. Daarnaast is Daan ook veel wezen paddelen en heeft die zelfs een toernooitje kunnen spelen in Hartenbos. Ook hebben we met ze tweeën rugby gekeken in een kroeg. Dit is echt een ding in Zuid Afrika. Ze noemen zich zelf de Springboks en hebben hier ook een liedje voor. Wij moesten hier erg om lachen, want we dachten eerst dat ze Viva Hollandia van Walter Kroes gingen draaien. Wat blijkt? De Zuid Afrikanen hebben hier een remix van gemaakt in het Afrikaans. Het nummer heet Die Bokmasjien van Leon Schutser. Het nummer staat op spotify erg leuk om een keer te luisteren!

Na deze twee weken was het tijd om naar Kaapstad te varen. Dat ging voorspoedig, want het grootste gedeelte van de tocht was er bijna geen wind. Dat betekent dus ook geen golven. Normaal zouden we dan dobberen en wachten voor wind, maar hier natuurlijk niet. Dit is precies waarop we hebben gewacht. De motor ging aan en zo vaarden we rustig langs kaap Agulhas richting Kaapstad. We hebben besloten om niet in Kaapstad te gaan liggen omdat de goedkopere haven vol lag en er dan maar een haven over bleef in Kaapstad en die was erg duur. Later bleken hier ook alleen maar miljoenen jachten te liggen dus vandaar de prijs. Er bleef nog maar een optie over en dat was Houtbaai. Een dropje ten zuiden van Kaapstad. Hier was een goede jacht haven en ook genoeg faciliteiten om straks de boot weer te bevoorraden om naar Sint Helena te varen.

Op 13 juli kwamen we aan in Houtbaai en wauw zeg wat is dit een mooie plek. We zijn omringd door prachtige bergen. Met als bekendste de Tafel berg. Die zouden we graag nog een keer op willen klimmen. Het blijkt dat uitzicht daar echt fantastisch is.

Jeroen & Daan

Reacties

  1. https://open.spotify.com/track/2dN6ZxgmN21aRTNeDDI4qB?si=l4wvb8gwSwS5sdBcUOAC8A

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...