Doorgaan naar hoofdcontent

Dunschiller weg

Vannacht geen regen en dus zijn we allebei helemaal uitgerust. Geen last meer van kleine zee ziek kwalen, maar volop genieten van het zeilen. We varen met de grote genua uitgeboomd down wind richting Christmas Island. Leuk om langs te varen misschien komen we een verdwaalde kerstman tegen. Die moet vast ook wel eens op vakantie willen door dat koude weer op de noordpool. Gelukkig zeilen wij daar niet, want dan was het zeilen een stuk minder aangenaam. Nu is het warm en was het s'middags zelfs 35 graden op de boot.

Jeroen is er klaar mee en wilt weer een lekkere dikke trui aan. Daan zegt dan tegen hem wacht maar na twee weken in de kou ben je er weer klaar mee voor een paar jaar. We zullen eerst een stuk pal west varen en dus in het zelfde klimaat blijven, daarna zakken we af richting Le Reunion en Mauritius. Dan wordt het elke dag een stukje koeler aan boord. Het kan in Zuid Afrika s'nachts zelfs onder de 10 graden zijn. Dan moeten we maar de termo kleding en winterjassen achter het schot vandaan halen.

Het avond eten was een groene curry met kip, aardappel, sperziebonen, courgette, ui en knoflook. Niet te vergeten ook een extra pepertje natuurlijk. Het was zoveel dat we er wel 3x van kunnen eten. Het smaakte ook nog eens voortreffelijk. Dit aten we tijdens het kijken van een aflevering van Drive to survive. Een Netflix serie over de formule, maar ik denk dat de meeste van jullie dit wel kennen. Het enige wat de pret heeft doen minderen vandaag is het plonsen van de dunschiller. Daan was zo dom hem te laten liggen in de afval bak met de resten van de groenten. In het donker gooide die het over de muur om de vissen te voeren. Dat was een harde plons dacht die. Shit dat was onze enige dunschiller. Vervelend maar zeker geen grote ramp. Duurt het schillen alleen wat langer.

Gevaren afstand: 95nm
Gemiddelde snelheid: 4,0 knopen
Afstand te gaan: 4946nm

Jeroen & Daan

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...