Jeroen; Zullen we even lekker naar de kant om een stukje te gaan lopen? Ja tuurlijk zeiden Jeroen en Daan. Daar hebben wij ook wel zin in. Gaan we ver lopen? Nee joh gewoon een klein stukje. Je raad het al het is zeker geen klein stukje geworden. We hebben uiteindelijk een wandeling gemaakt van bijna 10km. Zonder water, midden op de dag. Die stomme toeristen toch ook altijd. Midden op de berg kwamen we twee lokale mannen tegen. Die zaten te schuilen voor de zon in een hutje. Die begonnen ons direct ui te lachen toen ze ons aan zagen komen helemaal bezweet, maar het was het zeker allemaal waard. We hebben een slang gezien, prachtige uitzichten en zijn langs een super klein vissersdopje gekomen. Er waren z’n twintig kleine huisjes in het dorpje die echt nog back to basic leeften. Het ene kant van het dorp waren boeren met koeien en veel maisvelden en het gedeelte bij strand was helemaal ingericht op vissen. Helaas konden we hier dus ook niks drinken, want er was geen winkeltje of restaurantje. We moesten dus echt weer verder lopen. Uiteindelijk na de hele middag lopen kwamen we weer bij een restaurantje waar we bek af aan kwamen. Hier hebben we genoten van verse vis, fruit en kokosnoten. Ondanks het vele lopen zijn Jeroen en Daan s’avonds nog 1,5 uur wezen padellen. Ruit bleef op de boot die houdt niet van bal sporten. Natuurlijk hebben Jeroen en Daan ook gewonnen. Ze speelden tegen een Spanjaard een een Duitser.
De volgende dag zijn we gaan zeilen. Jeroen is in het verleden vaak met Jeroen op vakantie geweest en ook met de boot. Ze kennen elkaar ook al erg lang. Namelijk vanaf de middelbare school. Dus vond Jeroen het wel echt heel leuk om een stukje te gaan zeilen. Er was helaas wel heel weinig wind dus hard gingen we niet echt, maar gelukkig hoefden we ook niet ver. Ons doel was om naar de volgende baai te varen en dat is gelukt. Helaas hebben we geen vis gevangen want dat had de dag nog beter gemaakt. We zijn naar deze baai gevaren om een feestje te gaan vieren. Er is vanavond hier ook het strand een soort techno feestje. Dit blijkt erg leuk te zijn. We zijn alle drie niet zo van de techno, maar zullen het er mee moeten doen. We kwamen rond 10 uur aan kakken. Er zullen vast wel wat mensen zijn dachten we nog. Nou niet dus. Er was nog bijna niemand. Zou het dan toch niet z’n groot feestje worden vandaag? Dat bleek niet zo te zijn, want er bleven maar mensen naar binnen komen. Totdat het echt heel erg druk was. We hebben geouwehoerd, gedanst en vooral heel veel gedronken. We waren s’ochtends pas om 8 uur terug op de boot. Dat zegt denk ik wel genoeg. Wel moeten we erbij zeggen dat Ruit en Daan allebei in slaap waren gevallen op het strand. Ruit in het bijbootje en Daan op een ligbedje. Jeroen was de enige die nog levend was.
Ruit, Jeroen & Daan
Reacties
Een reactie posten