18/11/2024
Een van de doelen deze reis was om in Sydney een wedstrijd bij te wonen. Hier zijn een paar van de grootste yacht clubs ter wereld. In deze yacht clubs worden ontzettend veel zeilwedstrijden georganiseerd. Na onderzoek ging ik er vanuit dat de Royal cruising yacht club of Australia de dichtstbijzijnde was. Verder kon ik niks vinden op de site wanneer en hoelaat. Dus besloot ik om er heen te gaan lopen. Vanaf het hostel was het ongeveer 30 minuten lopen. Dwars door het oudste stukje stad van Sydney. Hier staan geen wolkenkrabbers, maar leuke Italiaanse huisjes. Geen idee of het echt hier op gebaseerd is, maar dat idee kreeg ik.
De haven was gigantisch met wonderbaarlijke jachten. Al snel kwam ik uit bij de havenmeester. Hij vroeg aan mij of ik een beetje ervaring had. Nadat ik had verteld dat Jeroen en ik hier heen zijn gevaren vanuit Nederland verzekerde hij mij dat er wel een plekje voor mij zou zijn. Niet vandaag maar aanstaande woensdag. Op zijn computer vullende ik mijn gegevens in. Zo werd ik automatisch in het systeem van de race gezet. Hierdoor kwam ik op een lijst dat iedere boot kan zien. Die konden dan weer hierop reageren om mij uit te nodigen op de boot. De havenmeester gaf echter aan dat dit mooi klinkt maar niet zo werkt. Kom woensdag om 16:00 en dan zal iemand je indelen op een boot. Nou dat klinkt goed dacht ik. Wat zou dat gaaf zijn een wedstrijd zeilen langs het opera house. Over het opera house gesproken. Die kwam ik op de terug weg weer tegen. Najah tegen ik ben er voor omgelopen. Door de botanische tuinen langs het opera house om vervolgens tussen de wolkenkrabbers terug naar het hostel te lopen. Wat is Sydney toch een prachtige stad.
Woensdag stond ik netjes om 16:00 op de stoep bij de yacht club. De havenmeester gaf aan dat ik naar Joy moest lopen. Een dame die alles regelt met een rode polo aan. Niet te missen dacht ik nou wel dus. Er waren belachelijk veel mensen. Na rond te vragen kwam ik uiteindelijk bij Joy terecht. Heel lang duurden ons gesprek niet, want toen ik kwam aan lopen stond er al een kapitein te wachten op extra crew. Hij zijn direct kan je zeilen? Waarop ik een beetje bescheiden zei; ik kan wel een beetje zeilen. Oke mooi kom maar mee naar mijn boot we hebben je nodig! Dat ging snel dacht ik hahah. Andrew was de naam van de kapitein beter bekent als Andy. Hij stelde mij voor aan de bemanning. 2 vrienden van hem en zijn vrouw. Hij gaf aan of ik enige wedstrijd ervaring heb. Ik zij nou ik heb dan wel wat zeilervaring, maar racen helemaal niet. Tijdens het oceaan varen gaat alles behouden en interesseert het ons niet hoe hard we gaan. Natuurlijk willen we wel een beetje hard gaan, maar we pushen de boot niet. Dus ik gaf aan als je wilt winnen moet je mij maar niet teveel gebruiken. Hij zei nou dan heb je pech want jij gaat het voorzeil doen. Tegen de kapitein heb je niks in te brengen dus braaf bereide ik mij voor op mijn taak. Wat voor hun ook erg fijn was. Dat ze een jong persoon aan boord hadden. Het waren allemaal nogal oudjes die al wat klachten hadden, zoals rug pijn of niet zo goed meer kunnen tillen. Daar kon ik dus goed mee helpen. De zeilen zijn nogal zwaar en die kon ik dus mooi sjouwen en heisen. Al snel gingen we het water op. Even proef zeilen om te kijken of alles goed zit. Helaas was er tijdens Andy’s vorige race een zijlat gebroken waardoor het grootzeil verre van ideaal staat. Dat gaat snelheid kosten helaas. Stipt om 17:00 wat het start sein. We vertrokken met een uitstekende start tenminste dat dacht ik. Precies kon ik het ook niet weten want er waren minstens 100 boten. Die in verschillende klassen varen. Zo had je de A categorie hier vaarden boten in met een bemanning van 25 mensen. Een van deze boten gaat in december mee doen met de Sydney to Horbart race. Een van de bekendste zeilwedstrijden van de wereld en die boot zeilt gewoon naast ons! Niet voor lang, want die gingen zo belachelijk hard ongekend. Als Jeroen en ik die boten hadden gehad waren we al 2x de wereld rond gevaren in de 2,5 jaar tijd dat we aan het zeilen zijn.
De race duurden ongeveer 2 uur. Waarbij we bijna alle wind koersen hebben moeten varen. Prachtig zeilen was het veel wind, weinig golven en prachtige bezienswaardigheden, zoals de Sydney Harbour Bridge, Diamond Island en het Opera House. De tijd vloog voorbij en voor ik het wist was het al weer afgelopen, maar wat was dit gaaf zeg. Als ik hier ooit terug kom ga ik dit zeker weer doen. Het resultaat was goed maar toch teleurstellend. Op een paar seconden zijn we vierde geworden. Wat jammer zeg net het podium gemist. De pret was er niet minder om. Na een paar biertjes hadden het hartstikke gezellig, maar was het toch echt tijd om naar huis te gaan.
Daan
Reacties
Een reactie posten