12/11/2024
Na een belachelijk dure overnachting. Namelijk 38 euro voor een bed in een hostel. Wel moet ik zeggen dat alles echt tip top in orde is. Goede douchjes, schoon bed, 24/7 service (geen roomservice helaas) en er zijn elke dag leuke activiteiten in dit hostel. Bij het inchecken zag ik dat dit hostel 3 jaar op rij. De prijs voor beste hostel in Australië heeft gewonnen. Lang bleef ik er niet, want na een nachtje slapen zou ik de volgende dag met Willemijn en Anna naar de wijngaarden gaan. Willemijn kennen jullie misschien nog van de surf trip. Die was toevallig ook in Sydney en vroeg mij mee om naar Hunter Valley te gaan. De wijn regio van Sydney. Anna wou ook graag mee en zo waren we dus met ze drieën. Het plan was om met de auto naar Hunter Valley te rijden. Die te parkeren bij een public barbecue plek. Daar zouden we dan overnachten. Ja met ze drieën in de auto. Ik heb dit ooit eerder gedaan in Nederland. We waren koningsnacht aan het vieren in Arnhem. Alleen we zijn nooit meer in Ede gekomen. De bob was ook aan de drank gegaan. Toen moesten we maar in de auto slapen om de volgende dag weer door te feesten. Het slapen viel erg tegen, want er is gewoon te weinig ruimte. Dit heb ik maar niet gezegd tegen Willemijn en Anna.
Vanaf de parkeerplaats zijn we liftend naar de wijngaarden gegaan. Dit zijn kleine stukjes van ongeveer 5 minuten met de auto. Gelukkig was ik met twee dames op stap en ben ik de koning van het liften dus het liften ging erg vlotjes. We zijn naar 3 wijnproeverijen geweest. Een klein maar erg oud familie bedrijf. Een organische wijnmaker en als laatst een grote commerciële. We begonnen bij het kleine familie bedrijfje. In het begin wist ik niet zo goed hoe ik me moest gedragen, want dit is de eerste keer voor mij dat ik zoiets doe. Willemijn had het al wel vaker gedaan en vertelde wat tips over hoe je het beter kan proeven. Ik vroeg dit aan de mevrouw die ons de wijn inschonk, maar daar kwam niet echt wat nuttigs uit. Later ging de mevrouw weg en kregen we een meneer. Die vertelde ons veel over de historie van hun bedrijf en over alle wijn regio’s in Australië. Zo maken ze in deze regio meer witte wijn en in het zuiden meer rode wijn. Helaas vind ik rode wijn lekkerder. Gelukkig hadden ze dit ook in overvloed. Hoe het verder precies zit met de regio’s weet ik niet meer, omdat de meneer maar kwam met nieuwe flessen en we aan het eind al echt een beetje aangeschoten waren. We hebben uiteindelijk een flesje witte wijn gekocht. Wij blij en de meneer ook, want dit bevalt ons wel. Een beetje kletsen en wijn proeven.
De tweede wijnproeverij was bij de organische wijnmaker. Helaas kon de mevrouw niet zoveel vertellen over hoe het gemaakt wordt. Ze had er helaas niet zoveel verstand van. Toch raar als je elke dag liters wijn in schenkt. Dan zou je denken dat je gaat verdiepen in het bedrijf waarvoor je werkt. Niet dus, wel was ze net zoals de vorige proeverij flink aan het inschenken. Ze hadden hier zulke lekkere rode wijn dat ik een flesje heb gekocht. Willemijn kocht zelfs twee flessen witte wijn. Een om cadeau te doen aan de familie waar ze verblijft in Sydney en de andere voor haar zelf. Nu hadden we allemaal al een flesje, maar wouden we toch nog naar een volgende. Het mooie van deze proeverij was dat we niet hebben betaald voor het proeven. Doordat we drie flessen kochten waren de 20 dollar per persoon niet meer nodig. Dat is nog eens fijn. We liepen naar buiten nu allemaal al echt wel een beetje dronken, toen Willemijn een man zag zitten in een mega grote Dodge Ram. Die bedacht zich geen moment en vroeg of deze meneer ons wou brengen naar de volgende proeverij. Ja hoor! was zijn antwoord en eenmaal aangekomen ging die ook gezellig met ons mee wijn proeven. De laatste was de minst leuke proeverij. Het was allemaal veel te chique. De sfeer werd daardoor een beetje minder. Het proeven zelf werd ook steeds minder bijzonder. Ook al komt dat ook, omdat na al die verschillende wijnen het op een gegeven moment allemaal hetzelfde smaakt. We hebben hier dus ook geen fles gekocht. Wel waren we goed bevriend geraakt met de bestuurder van de grote auto. Deze meneer kwam uit de regio en bracht ons naar een Irish pub. Heerlijk zeg na al dat wijnen stond er een koud biertje op ons te wachten. Hier hebben we heerlijk gegeten en nog erg veel geborreld totdat de meneer echt moest gaan, want die moest werken de volgende ochtend om 06:00. Dat betekende naar de auto en slapen. Dit was zoals verwacht geen succes, maar wel een goede oplossing om dit tripje goed betaalbaar te maken. Niemand heeft eigenlijk echt lang geslapen dus zijn we om 06:00 alweer terug gaan rijden naar Sydney. We moesten namelijk ook de auto voor 10:00 terug brengen. Onderweg hebben we nog een stop gemaakt en dat was bij de Maccie’s. Dit is de Australische naam voor MCDonalds.
Daan
Reacties
Een reactie posten