Doorgaan naar hoofdcontent

Daan in Australië - Nieuw avontuur

12/10/2024 Cairns

Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Ik ga Australië onveilig maken met mijn backpack. Waarom ik niet gelijk ben vertrokken op 5 oktober? Nou de eerste week heb ik samen met Jeroen de tijd genomen om na onze tocht van 16 dagen op zee van Fiji, een hele boel onderhoud te doen aan de boot. Het was namelijk al een tijdje geleden dat we een normale watersport winkel hebben bezocht en dit was hoog nodig. Ook begaf de startaccu van de motor het. Wat een klus was dit zeg! Gelukkig kwamen we er al snel achter dat we alles hier in Australië kunnen krijgen. De mensen zijn vriendelijk. De winkels hebben alles wat je nodig hebt en belangrijker nog het bier wat  ze verkopen in de kroeg is ook nog is betaalbaar! 


Na deze week klussen op de boot was het toch echt tijd om mijn avontuur te starten. De backpack is in gepakt alle lijstjes zijn afgevinkt en het eerste hostel is voor twee nachtjes geboekt. Hoe dit precies allemaal werkt in een hostel? geen idee hier heb ik nog nooit in geslapen en het is dus compleet nieuw voor mij. Om 13:00 namen Jeroen en ik afscheid op de pier van de haven. Wat is het toch raar om na zoveel maanden samen leven, voor even afscheid te moeten nemen van elkaar. Toch kijken we allebei echt heel erg uit naar onze eigen avonturen zo komt de tante van Jeroen naar Australië om samen met hem van Cairns naar Darwin te varen. Super leuk dat hij deze ervaring kan delen met zijn familie. Voor mij was het echt tijd om weer even op mezelf te zijn. Toen ik begon met het backpacken had ik dat nog niet echt door. Echter later besefte ik dat dit echt belangrijk voor mij is geweest.


Na het afscheid met Jeroen moest ik een uur lopen naar het hostel. Gelijk een goede wandeling in de hitte met een zware tas. Heerlijk dit. Laat Australië maar komen ik heb er zin in!


Eenmaal in hostel werd ik op een kamer met 5 anders personen gezet. In totaal dus 6. Toen ik de kamer in liep om 15:00 had ik niet verwacht dat er iemand lag te slapen. Zo zette ik de lamp aan en hoorde ik gelijk iemand praten tegen me. He! please putt off the lights! Umm oeps sorry? Later toen ik met mensen van het hostel aan de praat kwam bleek dit de normaalste zaak van de wereld te zijn. Dit gebeurd vaker zeggen ze, doe gewoon je ding maar probeer wel zachtjes te doen. Er zijn mensen die hier wonen die s’nachts werken, maar ook mensen die juist overdag werken of helemaal niet. Nou prima zeg hier kan ik wel mee leven. Wanneer ik wou gaan omkleden om me klaar te maken voor de avond kwam ik al mijn kamer genoten tegen. 2 Argentijnen, 1 Duitser, 1 Spanjaard en een Brit. Dat is nog eens multicultureel, wel deed ik al mijn spullen in een locker en  op slot natuurlijk. Ze leken me allemaal wel erg vriendelijk, maar toch nam ik het zekere voor het onzekere. 


Cairns was echt erg gezellig, maar omdat ik hier al meer dan een week ben geweest vond ik het na het weekend tijd om te vertrekken. De vraag was nog even of ik met 3 Engelse mee zou gaan richting het zuiden. Zij hebben 2 campers waar nog wel plaats was voor een extra iemand. Ik heb hun ontmoet op zaterdag avond in de kroeg. Ze boden dit heel lief aan, maar het bleek toch eigenlijk niet mogelijk te zijn. De camper was veel te klein voor twee personen dus heb ik besloten om niet mee te gaan en een bus ticket te kopen van Carins naar Townsville. Dit ticket kosten 20 euro en dat voor een busrit van ruim 6 uur! De bus vertrok om 15:00 op maandag 14 oktober. Voor die tijd had ik dus mooi de tijd om nog even af te koelen bij het zwembad en vervolgens een biefstukje te eten voor maar 6 euro. Bij dit restaurant kan je alleen maar dit gerecht bestellen. Lekker was die zeker! wist ik eigenlijk al, want dit was al de tweede keer dat hier was geweest. 


Daan







Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen