Doorgaan naar hoofdcontent

Daan in Australië - Nieuw avontuur

12/10/2024 Cairns

Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Ik ga Australië onveilig maken met mijn backpack. Waarom ik niet gelijk ben vertrokken op 5 oktober? Nou de eerste week heb ik samen met Jeroen de tijd genomen om na onze tocht van 16 dagen op zee van Fiji, een hele boel onderhoud te doen aan de boot. Het was namelijk al een tijdje geleden dat we een normale watersport winkel hebben bezocht en dit was hoog nodig. Ook begaf de startaccu van de motor het. Wat een klus was dit zeg! Gelukkig kwamen we er al snel achter dat we alles hier in Australië kunnen krijgen. De mensen zijn vriendelijk. De winkels hebben alles wat je nodig hebt en belangrijker nog het bier wat  ze verkopen in de kroeg is ook nog is betaalbaar! 


Na deze week klussen op de boot was het toch echt tijd om mijn avontuur te starten. De backpack is in gepakt alle lijstjes zijn afgevinkt en het eerste hostel is voor twee nachtjes geboekt. Hoe dit precies allemaal werkt in een hostel? geen idee hier heb ik nog nooit in geslapen en het is dus compleet nieuw voor mij. Om 13:00 namen Jeroen en ik afscheid op de pier van de haven. Wat is het toch raar om na zoveel maanden samen leven, voor even afscheid te moeten nemen van elkaar. Toch kijken we allebei echt heel erg uit naar onze eigen avonturen zo komt de tante van Jeroen naar Australië om samen met hem van Cairns naar Darwin te varen. Super leuk dat hij deze ervaring kan delen met zijn familie. Voor mij was het echt tijd om weer even op mezelf te zijn. Toen ik begon met het backpacken had ik dat nog niet echt door. Echter later besefte ik dat dit echt belangrijk voor mij is geweest.


Na het afscheid met Jeroen moest ik een uur lopen naar het hostel. Gelijk een goede wandeling in de hitte met een zware tas. Heerlijk dit. Laat Australië maar komen ik heb er zin in!


Eenmaal in hostel werd ik op een kamer met 5 anders personen gezet. In totaal dus 6. Toen ik de kamer in liep om 15:00 had ik niet verwacht dat er iemand lag te slapen. Zo zette ik de lamp aan en hoorde ik gelijk iemand praten tegen me. He! please putt off the lights! Umm oeps sorry? Later toen ik met mensen van het hostel aan de praat kwam bleek dit de normaalste zaak van de wereld te zijn. Dit gebeurd vaker zeggen ze, doe gewoon je ding maar probeer wel zachtjes te doen. Er zijn mensen die hier wonen die s’nachts werken, maar ook mensen die juist overdag werken of helemaal niet. Nou prima zeg hier kan ik wel mee leven. Wanneer ik wou gaan omkleden om me klaar te maken voor de avond kwam ik al mijn kamer genoten tegen. 2 Argentijnen, 1 Duitser, 1 Spanjaard en een Brit. Dat is nog eens multicultureel, wel deed ik al mijn spullen in een locker en  op slot natuurlijk. Ze leken me allemaal wel erg vriendelijk, maar toch nam ik het zekere voor het onzekere. 


Cairns was echt erg gezellig, maar omdat ik hier al meer dan een week ben geweest vond ik het na het weekend tijd om te vertrekken. De vraag was nog even of ik met 3 Engelse mee zou gaan richting het zuiden. Zij hebben 2 campers waar nog wel plaats was voor een extra iemand. Ik heb hun ontmoet op zaterdag avond in de kroeg. Ze boden dit heel lief aan, maar het bleek toch eigenlijk niet mogelijk te zijn. De camper was veel te klein voor twee personen dus heb ik besloten om niet mee te gaan en een bus ticket te kopen van Carins naar Townsville. Dit ticket kosten 20 euro en dat voor een busrit van ruim 6 uur! De bus vertrok om 15:00 op maandag 14 oktober. Voor die tijd had ik dus mooi de tijd om nog even af te koelen bij het zwembad en vervolgens een biefstukje te eten voor maar 6 euro. Bij dit restaurant kan je alleen maar dit gerecht bestellen. Lekker was die zeker! wist ik eigenlijk al, want dit was al de tweede keer dat hier was geweest. 


Daan







Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...