Doorgaan naar hoofdcontent

Noordelijkste punt van Australië!

Na het ontbijt stond het tochtje naar de wal op het programma. Zo vaarde we naar het strand. Hier staan zoals gewoonlijk weer grote borden over hoe gevaarlijk de krokodillen zijn. We waren op ons hoede maar zagen weer geen enkel spoor van ze. 

De tocht naar het noordelijkste puntje van Australië was kort maar pittig. Een best stijl klimmetje in het al veel te warme ochtend zonnetje. Leuk om even op het noordelijkste punt van Australië te staan, maar dat was het dan ook. Niet heel bijzonder en je keek ook nog eens tegen 2 eilanden aan. Bijzonder waren de grote termieten torens wel. Die hadden we nog niet in het echt zo groot gezien. 

Terug op de boot was het tijd om naar Seisia ta varen. Hier zullen we de boot klaar maken voor de trip over de golf van Carpentaria. Dit houd in wat boodschappen doen en het belangrijkste het grootzeil repareren. Er is namelijk 1 oog in het voorlijk uitgescheurd. Daarnaast is dit direct een prima moment om het zeil is helemaal na te lopen. 

De tocht naar Seisia was leuk. We moesten tussen wat eilandjes door en daar stroomde het best wel. Dit keer helaas tegen maar hierdoor hadden we wel de tijd om ons te verwonderen over de eilandjes die blijkbaar ook bewoond zijn. 

Aan de wal kwamen we erachter dat 1 van deze eilandjes zelfs een bar had! Hadden we dat eerder geweten, dan waren we daar waarschijnlijk wel gestopt. Hier in Seisia is het in ieder geval uitgestorven. Alles zit dicht! het tankstation, de supermarkt, het restaurantje… nee wat een treurige plaatje zo. 

Gelukkig hebben we op ons luxe jacht een koelkast waar wat koude drankjes in staan. Daarnaast deed Chef-Borrelplank ook weer goed der best en was het weer genieten op de boot. 

Morgen is de supermarkt wel ‘ochtends open dan gaan we daar eens op verkenning uit. De rest van de dag zal in het teken staan van het repareren van het grootzeil. 

Annelies & Jeroen
















Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...