Doorgaan naar hoofdcontent

Noordelijkste punt van Australië!

Na het ontbijt stond het tochtje naar de wal op het programma. Zo vaarde we naar het strand. Hier staan zoals gewoonlijk weer grote borden over hoe gevaarlijk de krokodillen zijn. We waren op ons hoede maar zagen weer geen enkel spoor van ze. 

De tocht naar het noordelijkste puntje van Australië was kort maar pittig. Een best stijl klimmetje in het al veel te warme ochtend zonnetje. Leuk om even op het noordelijkste punt van Australië te staan, maar dat was het dan ook. Niet heel bijzonder en je keek ook nog eens tegen 2 eilanden aan. Bijzonder waren de grote termieten torens wel. Die hadden we nog niet in het echt zo groot gezien. 

Terug op de boot was het tijd om naar Seisia ta varen. Hier zullen we de boot klaar maken voor de trip over de golf van Carpentaria. Dit houd in wat boodschappen doen en het belangrijkste het grootzeil repareren. Er is namelijk 1 oog in het voorlijk uitgescheurd. Daarnaast is dit direct een prima moment om het zeil is helemaal na te lopen. 

De tocht naar Seisia was leuk. We moesten tussen wat eilandjes door en daar stroomde het best wel. Dit keer helaas tegen maar hierdoor hadden we wel de tijd om ons te verwonderen over de eilandjes die blijkbaar ook bewoond zijn. 

Aan de wal kwamen we erachter dat 1 van deze eilandjes zelfs een bar had! Hadden we dat eerder geweten, dan waren we daar waarschijnlijk wel gestopt. Hier in Seisia is het in ieder geval uitgestorven. Alles zit dicht! het tankstation, de supermarkt, het restaurantje… nee wat een treurige plaatje zo. 

Gelukkig hebben we op ons luxe jacht een koelkast waar wat koude drankjes in staan. Daarnaast deed Chef-Borrelplank ook weer goed der best en was het weer genieten op de boot. 

Morgen is de supermarkt wel ‘ochtends open dan gaan we daar eens op verkenning uit. De rest van de dag zal in het teken staan van het repareren van het grootzeil. 

Annelies & Jeroen
















Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen