Doorgaan naar hoofdcontent

De laaste mijlen ? of toch niet..

De laatste etappe naar Darwin begon veelbelovend, maar zoals dat vaak gaat op zee, had de wind andere plannen. Wat een ontspannen zeiltocht moest worden, veranderde al snel in urenlang motoren. 

De wind liet ons volledig in de steek, en om het nog uitdagender te maken, doemden er onweersbuien op aan de horizon.

Onderweg kwamen we langs de bijzondere Vernon Islands, een verzameling kleine, afgelegen eilanden met prachtige kustlijnen en ongerepte natuur. Het gaf ons even een moment om te genieten van het unieke landschap, ondanks de uitdagende omstandigheden.


Na overleg besloten we dat het veiliger was om de tocht even te onderbreken. We zetten koers naar Gunn Point, een beschutte plek vlak bij Darwin. Terwijl we daar ons anker lieten vallen, konden we Darwin al aan de horizon zien liggen. De verleiding was groot om door te varen, maar we wilden absoluut niet in het donker aankomen en risico nemen bij het ankeren in een onbekend gebied.


Vanaf Gunn Point was het uitzicht prachtig. De stad Darwin lag op ons te wachten, een symbool van de volgende mijlpaal in onze reis. 


Morgen hopelijk na een rustige nacht op anker plek kunnen we de volgende ochtend fris en veilig verder. Of dit zeilen wordt vragen we ons af, de wind is echt weg. Vandaag was weer een herinnering dat flexibiliteit en veiligheid altijd vooropstaan bij het leven op zee.


Annelies en Jeroen 








Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...