Doorgaan naar hoofdcontent

Boodschappen, naaien en een borrelplank

De supermarkt viel niet tegen. Redelijk groot en goed bevoorraad voor een afgelegen plek als dit. We vonden zelfs nieuwe schalen waar we onderweg altijd uit eten. Eten van borden op een bewegende boot is namelijk een hele uitdaging en kan in 1 onoplettende seconde veranderen in gigantische catastrofe. 


We hebben alles behalve het vers groeten en fruit mee genomen. Dit gaan we morgen doen. Zo hoeven we niet alles in een keer mee te schouwen in deze ongelofelijke hitte. 


Op de boot haalde we het grootzeil van de giek propte die via het voorste luik naar binnen toe. Zo kon en binnen uit de zon, met een heerlijk briesje gewerkt worden aan de verschillende reparaties van het zeil. De bovenste leuvers van de topplaat van het zeil zaten vast geknoopt met touwtjes als nood reparatie. Dit werd weer netjes vast gezet met een een stuk band. Daarnaast repareerde we een uitgescheurd oog in het voorlijk, plakte we een klein gaatje in het zeil en plakte we wat tape als bescherming voor het schavielen langs de verstaging. 


De wind was gedurende de dag weer aan gegaan. Zodoende knoopte we het zeil aan de eind van de middag aan dek. Door de stroming lagen we namelijk dwars op de wind dat is niet wat je wil als het zeil terug op de giek moet. 


De borrelplank was weer een goede afsluiter van deze productieve dag. Morgen doen we het zeil terug op de giek, de laatste boodschappen en dan zien we wel of we vertrekken.


Annelies & Jeroen 










Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...