Doorgaan naar hoofdcontent

We mogen hier niet zijn!

Een voor een haalden de andere zeilboten hun ankers op. Ja hoor! daar gaat ook de laatste boot. Nu hebben we het paradijsje mooi voor ons zelf. Helaas is het wel een bewolkte dag, maar dit maakt het uitzicht natuurlijk niet minder. We ontbeten s’ochtends met kwark en voor de lunch had Jeroen een brood gebakken. Deze keer geen soda brood, maar een normaal brood. Jeroen zijn speciale tijd. Lekker met wat gekookte eitjes erbij.

Daarna zijn we naar de kant gegaan. Jeroen ging snel foto’s maken van de boot, want er kwam een zeilboot aanvaren en die wou die niet op de foto. Esmee en Daan zijn gaan wandelen naar de rotsen. Hier waren ze bijna aangekomen, toen Jeroen rennend en schreeuwend aan kwam met de mededeling; jongens we mogen hier niet zijn! “hoezo niet?” vroeg Daan. “Er staat een boord waarop staat, dat dit een privé eiland is”. We besloten dat het vast geen probleem was om een stukje te lopen. Dus gingen Esmee en Daan bij de rotsen lopen. Jeroen ging terug naar het bootje en heeft daar gewacht. Toen Esmee en Daan terug waren gaf Jeroen aan dat we misschien wel bij het andere eiland kunnen kijken. Daar konden we vanaf hier geen boord zien staan. 


Hier vaarden we dus heen en toen we aankwamen was het eerste wat we zagen een boord met ‘prive terrein’. Achja Boeie! vast niemand die er achter komt. Dus hier hebben we een heerlijk stuk gelopen. Met het water bij de rotsen gespeeld en een stuk gesnorkeld. Het water is hier zo helder echt prachtig. Als morgen de zon schijnt moeten we nog, maar een keer snorkelen. 


Het avond eten was pannenkoeken! wat een feest maal. Weten jullie dat we zelfs nog steeds Nederlandse stroop hebben! Helaas ligt er nog meer eentje op vooraard. Belangrijk nieuws dit XD


Jeroen, Esmee & Daan






Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...