Doorgaan naar hoofdcontent

Super stijl

Het was de bedoeling om vandaag de berg Rotui op te klimmen. Wekkertje om 05:00 zodat we om 06:00 bij de voet van de berg konden staan. Dit is gelijk al niet gelukt. Op moment van weg gaan was Justin helaas zijn portemonnee kwijt. Hier hebben we een half uurtje naar gezocht. Gelukkig lag die wel aan boord en hoeven we dus geen maatregelen te nemen. Na onze geslaagde Sherlock Holmes missie begon de tweede speurtocht. Jeroen zijn berg teenslippers waren foetsie. Najah hij had er eentje maar waar de andere was gebleven was een raadsel. Onze detective skills waren toch niet zo goed als Sherlock, want de tweede slipper hebben we nooit meer gevonden. Dat betekende dat Jeroen deze keer de berg moest opklimmen met sportschoenen waarvan een zool ook nog is foetsie was. Als je hem op ijs had gezet kon die schaatsen.

De berg zelf was super stijl. Een stuk pittiger dan de hike in Tahiti. De berg is 900 meter hoog en vanaf 750 meter liep je op de riggel van de berg. Dit was zo super small en stijl dat als je per ongelijk een mis stap zou maken je in een keer 300 meter naar beneden zou vallen. Er zijn tijdens deze hike ook doden gevallen. We lazen een aantal verhalen dat er een groep Amerikanen om het leven is gekomen tijdens deze hike. Met dit in het achter hoofd kwam de hoogtevrees van Jeroen uit zijn kinder tijd weer op zetten. Die had nogal wiebel benen boven op de berg. Justin en Daan konden er wel om lachen die hadden zoiets. Achja als je valt is het ook gelijk klaar, lekker makkelijk. Tuurlijk moesten ze Jeroen ook nog een beetje pesten. Zoals "PAS OP GAT IN DE WEG" of "OHJEEH DE GROND BEWEEGT" Erg leuk om het hoofd van Jeroen op dit moment te zien. Uiteindelijk na alle precisie hebben we het topje van de berg bereikt. Wat een ervaring zeg dit is zeker de coolste en gevaarlijkste hike die we ooit hebben gedaan.

Toen we nog een uurtje te gaan hadden terug naar de grote weg besloten we op te splitsen. Daan moest namelijk nog een ferry halen. Hij had afgesproken met Ada en Kylian dat hij naar Tahiti zou komen om de achter gelaten portemonnee van Ada terug te brengen. Dit kwam opzich ook nog goed uit zo kon Daan morgen nog even naar decatlon om wat spulletjes te halen.

Het avontuur van Daan naar Tahiti resulteerde in een avond stappen en om 05:00 te gaan slapen. Het was het wel waard, want het was een super gezellige avond. Moe was die wel na 24 uur wakker en al dat gehike en gedans. Morgen is het vroeg op, want het is de bedoeling om nog te vertrekken naar Fiji. We zullen wel zien of dat lukt.

Jeroen, Justin & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

SMS from 881652421437@msg.iridium.com

We zijn tijdens onze lange tochten bijna geheel afgesloten van de buitenwereld. Voor nood hebben we een baken die we kunnen activeren zodat de kustwacht weet wie en waar er in nood is. Medische nood is nog een uitdaging, de doktert zit hier niet bij de 3e grote golf rechts. Hiervoor hebben we een uitgebreide medische uitrusting aan boord. Van hecht spullen tot aan pleisters en van paracetamolle tot aan antibiotica. Nu hebben we wel knallers van boeken zoals: Daar waar geen doktor is, maar spreken met een doktor kan van levensbelang zijn. Vandaar onze satelliet telefoon. Hierdoor kregen we ook de mogelijkheid om te mailen. Geen dagelijkse updates van alle ellende in de wereld maar af en toe een update van het thuisfont en dankzij Esmee alles berecht het voetbal en de formule 1. Helaas is deze mail mogelijk sinds vandaag gestopt en kunnen we alleen nog maar mailen via de SMS. Kort en bondig, nog geeneens 1000 tekens. Daan & Jeroen