Doorgaan naar hoofdcontent

Onze eigen weg creeëren



De lokale bewoonster had ons zo verwend met fruit gister dat Daan graag wat terug wou doen. Hij besloot een brownie te maken. Dat valt normaal bij iedereen wel in de smaak. Om 12 uur was ze er nog steeds niet. Toch wouden wij wel erg graag naar het vliegtuig en besloten we dus zelf te gaan. Daan had een YouTube video bekeken van een oude man. Die was vanuit dezelfde baai naar het vliegtuig gelopen en gaf aan dat het handig is om een machete mee te nemen. Het is namelijk allemaal aardig dicht gegroeid. 


Wij namen dus braaf onze machete mee, maar besloten toch om wel op teenslippers te gaan lopen. Ik zie de logica er niet in jullie wel? Het eerst stuk was goed te doen. Dit was een normaal pat langs struiken, bomen en veel kokosnoten. Uiteindelijk raakte we het pad kwijt en besloten op ons gevoel naar de andere kant te lopen. Een beetje navigeren door naar de zon te kijken en gaan met die banaan. Het was echt heel erg dichtbegroeid. Daan voorop met de machete om alle takken weg te hakken. We hebben ons een weg zien te vinden in alle begroeiing. Het was gelukkig ook niet echt erg ver binnen 45 minuten waren we aan de andere kant. 


Het vliegtuig was niet zo bijzonder. Het was erg klein en het water was troebel door al het opstuivende zand. Wat wel heel erg leuk was, was het open maken van de kokosnoten op het strand. We hebben er wel 5 open gemaakt. Er is niks lekkerder dan op een warme dag, op een strand met niemand ons om heen, heerlijk kokosnoot water te drinken. 


De terug weg verliep hetzelfde alleen wisten we deze keer waar we aan toe waren. Na 30 minuten waren we terug bij onze dinghy om naar de Challenger te varen. Justin maakte aan boord chicken tonight saté, maar dan zonder chicken, maar gehaktballetjes. We hadden nog wat gehaktballetjes met saté saus uit blik. Dus dit hebben we ervoor gebruikt. Super lekker en een leuk idee. We misten wel de kroepoek erbij, dat komt in Indonesië wel weer.


Jeroen, Justin & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...