Doorgaan naar hoofdcontent

Papeete

Op naar Papeete, maar niet voordat Ollie zich had klaargemaakt om een dagje te surfen. Die zou ons die avond wel weer ergens opzoeken.

De wind was zwak en we hadden de grote genua er opstaan. Het eerste stuk moesten we wel tegen de golven en het wind in motoren. Iets wat de Challenger niet erg leuk vond ivm de platte onderkant. Gelukkig waren de golven lang genoeg en vielen de klappen mee.

Toen we naar het noorden begonnen te varen werd het zeil uitgerold. De motor bleef aan dus we motorzeilden richting de ingang van de pass bij Papeete. Hier moesten we een beetje haast voor maken want deze staat er bekend om nogal pittig te zijn. Gelukkig maakte we een mooie snelheid en kwamen we aan bij een rustige pass.

Alles behalve rustig waren de verschillende anker plekken / mooring velden. Deze lagen helmaal vol en er was geen onverhuurde mooring bal te bekennen. We vroegen hier en daar wat rond en zo kwamen we bij een Duitse catamaran die op vertrek lag. Hij lag dan wel in het illegale gebied maar de controles kwamen niet elke dag. Een risico dat we durfde te nemen.

Daan is vanaf deze ankerplek op avontuur gegaan met Ollie. Die hadden contact gehad met Ada en Stefanie en belanden met biertjes op een terras.
Jeroen kon helaas lange periode van de boot af omdat we nogal dicht op andere boten lagen. Soms zelfs zo dicht bij elkaar dat je over kon stappen.

Rond 2300 kwam het zooitje naar de haven toe. Hier er hier hebben we nog wel genoten van lekkere Franse kaas, meer gesmokkeld in het vliegtuig , stokbrood en heerlijke rode wijn.
Wat een feestje

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...