Doorgaan naar hoofdcontent

Dag Stefanie

Tegen de middag was het zooitje ongeregeld weer op het strand. Justin en Jeroen hadden geprobeerd een van de lampjes boven de eet tafel te fixen en daarnaast nog wat wasjes te draaien. Helaas was het lampje overleden. Een golf over dek met een openstaand luikje is het einde geweest van dit lampje. Gelukkig zitten er 2 naast elkaar.

We hebben een heerlijk chille middag gehad op het strand. Dat was wel nodig wat iedereen had het nogal zwaar. Te veel bloed in het alcohol… gelukkig deed zwemmen iedereen goed. Zelfs de puppy heeft zijn eerste meters gemaakt. Die was er alleen nog niet helemaal over uit of het leuk of niet leuk was.

Hierna zijn we geheel in stijl weer op het terras beland. Hier aten we pizza en dronken we mammoets. Een soort van tap, waarin 5 liter bier zit. Dat is de meest financieel vriendelijke manier van bier drinken hier op het eiland.

Het was weer erg gezellig en een prima manier om nu echt afscheid te nemen van mama Stefanie. Dat doen we nu al 3 dagen en nu is het wel genoeg geweest. Wat is het toch mooi dat je door iemand aan te spreken in de supermarkt zo leuke tijd kan beleven. De gezamenlijke hike staat natuurlijk op nummer 1 van al onze chaotische dagen samen hier op Tahiti.

Vanaf nu staan de dagen in het teken van Ollie. Die verlaat ons de 4e. Morgen zorgen we ervoor dat we hem officieel van de boot krijgen. Dit houd in, op naar immigratie en de douane. Hopelijk vinden morgen ook een nieuwe zeillat voor het grootzeil.

Daan, Ollie, Justin & Jeroen

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...
1 reactie
Meer lezen

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...
4 reacties
Meer lezen

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...
Een reactie posten
Meer lezen