De lunch was op de Ohana. Samen met Inaki en Carmen van sv Anila. Alles de weersvoorspellingen kloppen gaat de wind er morgen af. Dit zijn perfecte condities voor snorkelen.
In het midden van Amanu ligt de belly button. Dit is de naam van de lokale bevolking. Dit is gewoon een stuk koraal wat zich precies in het midden van de lagoon bevind. We besloten hier na de lunch heen te varen. Rik en Eva waren hier al eerder geweest en gaven aan dat er maar beperkte ruimte is. Om daar dus met vier boten heen te gaan was eigenlijk niet mogelijk. We moesten dus een plannetje maken om dit wel te laten slagen. Het idee was om te gaan raften. Dit betekend een van de boot gooit hun anker uit en de andere boeten maken zich vast aan deze boot. Iedereen was het hier mee eens en dus vertrokken we voor een zeiltochtje van uurtje.
Ohana kwam als eerste aan. Zij hadden hun anker uit gegooid en wij de Challenger kwamen als tweede aan. Wij legde aan, aan hun bakboord kant onder leiding van Daan. Die stond achter het stuur om de boot te manoeuvreren.
Anila aan de stuurboordzijde van Ohana. SV Enki legde aan de stuurboordzijde van Anila aan. Anila had net als de Ohana een anker voor uit gegooid zodat we extra zekerheid hadden dat we zouden blijven liggen. Enki en wij (Challenger) gooiden bij de een anker aan de achter kant uit. Deze ankers zouden verkomen dat we teveel heen en weer zouden zwingen en eventueel bij koraal terecht zouden komen.
Het resulteerde in een pracht plaatje! z'n gaaf moment om dit voor de eerste keer te proberen. Midden in Polynesië leek het wel of we in een haven lagen. Want we konden zo overstappen naar de buren. Na overheerlijk avond eten zijn we allemaal gaan slapen. Morgen ochtend gaan we freediven!
Jeroen, Ollie & Daan
Reacties
Een reactie posten