Doorgaan naar hoofdcontent

Nukutavake

We kwamen in de ochtend aan bij Pinaki. Het atol is prachtig. Mooie strand en een prachtige lagoon. Helaas was het weer niet mogelijk om aan de kant te gaan. We zijn alleen wezen snorkelen bij het rif en dit was ook prachtig. Het was ook weer tijd om te gaan want, we wouden vandaag ook nog een kijkje gaan nemen bij Nukutavake.

Vanaf Pinaki was het nog een uurtje varen. Ollie maakt in dit uurtje banaan pannenkoeken op de Amerikaanse manier. Dit zijn dus best wel dikke pannenkoeken. Ook erg lekker maar, de Nederlandse pannenkoeken zijn toch lekkerder.

Op de kaart hadden we al gezien dat er een klein haventje is bij Nukutavke. We hebben dus goede hoop dat we hier naar de kant kunnen.

Toen we aankwamen zagen we het haventje we besloten dat Ollie en Daan naar de kant zouden zwemmen en Jeroen op de boot bleef. Na 5 min zwemmen waren Ollie en Daan al op het eiland. Hier stonden all allemaal lokale bewoners op hun te wachten. Zij kregen direct een rondleiding. Tijdens de rondleiding kregen ze ook bezoek van de burgermeester. De burgermeester gaf aan dat het mogelijk zou zijn om met de boot in de haven te komen. Er staat namelijk altijd meer dan 3 meter water volgens de burgermeester.

We besloten terug te gaan naar de haven en een kijkje te gaan nemen of het mogelijk was. Het bleek mogelijk alleen was het wel krab. Dus om te slalommen om de stenen en de betonblokken zwom Daan voor de boot om te navigeren voor Jeroen. Dit ging perfect Jeroen kon recht achter Daan aan varen en dus kwamen we zonder schade aan bij de steiger. Het hele dorp stond z'n beetje te kijken naar ons avontuur om de haven in te gaan.

Aan de steiger werden we uitgenodigd om naar iemands huis te gaan om te bidden. Wij zijn alle drie niet van het geloof, maar vonden het wel mooi om dit mee te maken. Het duurde een uurtje. De eigenaren van het thuis hadden het prachtig versierd.

Na het bidden werden we uitgenodigd om bij de lerares van het eiland te komen eten. Zij en haar man waren de enige die Engels spreken. Zij komen uit Tahiti. Het eten was heerlijk. Wat hebben we toch weer een geluk om dit mee te maken.

Morgen ochtend gaan we naar de kerk om een kerkdienst te volgen. We zullen er wel weer niks van verstaan, maar het is denken wij wel mooi om mee te maken.

Jeroen, Ollie & Daan

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...
1 reactie
Meer lezen

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...
Een reactie posten
Meer lezen

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...
Een reactie posten
Meer lezen