Doorgaan naar hoofdcontent

Gopro naar de Haaien

Vandaag was het eindelijk zover! voor sommige een regelrechte nachtmerrie, maar voor ons iets waar we al dagen naar uit keken. Zwemmen met haaien. Geen Jaws, maar black tips en nurse sharks. Deze zijn niet heel gevaarlijk, maar hebben wel scherpe tanden.

De ochtend begon met een goed ontbijt. Bananen pannenkoeken met en zonder kaas. Hierna is het bed van Daan weer eens open getrokken. Geen ellende met water… We hebben wel een hele nacht regen gehad, maar opzoek naar de oude val van de Genua. Dit is namelijk de langste lijn aan boord die niet in gebruik is en daardoor perfect als lijn voor het freediven. Dit willen we dan ook een van de komende dagen gaan doen. Dit was een prima taakje voor Ollie en Daan. Jeroen ging bezig met het maken van de buitenboord motor. De combinatie RVS bouten met een aluminium huis is alles behalve ideaal op het zoute water. De 2e bout van de motor steun is kapot gegaan. Hierdoor kon de motor nog maar vast met 1 klem(bout). Niet geheel ideaal, maar nu gelukkig weer opgelost. Dit wilde we gefixt hebben voordat we met de dinghy de valse pas door gaan naar zee. Een "normale" pas is een opening in het atol, dus het rond omliggende koraal waardoor je het atol in of uit vaart. Je raad het vast al, een valse pas is dit niet. Hier is het water maar een paar centimeter diep en zo niet toegankelijke voor boten. Gelukkig konden wij er net overheen met hoog water.

Voordat we vetrokken maakte daan nog even een bak koffie voor Jeroen. Dit bleek later niet zo goed te vallen. Misschien dat de manier van koffie maken er ook wat mee te maken had. Daan gebruikte namelijk het mokkapotje. Deze was netjes tot de top afgeladen met versgemalen(jaja dit doen we met de hand) koffie bonen. Zo maakt het potje 6 espresso's en dit volt dan weer prima een grote mok. 6 espresso's of 3 dubbele espresso's is misschien net iets te veel van het goede.

De tocht vanaf de boot naar zee door de valse pas duurde ruim een kwartier. De dinghy is niet vooruit te branden met 3 personen. Gelukkig werd dit goed gemaakte door het helder blauwe water, de aanblik van dit bijzondere eiland en het vooruitzicht op de haaien.
Door de pas, gooide we het zeeanker uit en gingen we het water in. Hier hoefde we niet lang te wachten voordat we de eerste haai zagen. Wat fantastisch om met deze beesten te zwemmen. Ze bewegen heel traag en glijden heel relax door het water. Toch zien ze er wel indruk wekkend uit. We zagen 2 type haaien, nurse sharks en black tips. De grootse waren ongeveer anderhalve meter groot. Op een gegeven moment werden we zelfs omsingeld door 6 haaien te gelijk! Dit boven een kleurrijk rif waar tientallen andere gekleurde vissen zwommen. Het leek wel het aquarium bij burgers zoo! Wat een toffe ervaring.
Jeroen is helaas halverwege het bootje ingeklommen, hij werd erg misselijk. Hiervan geven we de koffie de schuld.
De Gopro had het ook erg moeilijk, deze gaf een paars scherm en stopte er mee… Terug op de boot bleek dat er water in de normaal waterdichte Gopro was gekomen. De beelden hebben we kunnen redden maar we vrezen het ergste voor de Gopro. Hij ligt nu een bak met rijst, morgen gaan we kijken of we hem nog aan de praat krijgen. Hopelijk is dit niet het einde, want dan kunnen we geen fotos en video's meer maken van deze bijzondere onderwaterwereld.

Morgen is het nog rustig weer hier maar in de avond zal de wind aan trekken. De voorspelling geeft een dikke 20 knopen. Dus eerst nog even genieten van deze bijzondere snorkel plek en Daan start met zijn cursus freediven. Dit doet hij natuurlijk al even maar na de cursus kan die officieel een papiertje krijgen. Tocht handig om een freedive instructeur aan boord te hebben.
Na deze fun in het water gaan we opzoek naar een mooie lokatie om te kunnen kiten.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...