De wind is gisteren na het typen van het verhaaltje helemaal weg gezakt. Het grootzeil was op het 3e rif gezet als steunzeil en de genua was weggerold. Daan had nog wel een uurtje wind in zijn wacht en zodoende rolde hij het voorzeil uit. Zo zijn er toch nog wat mijlen gemaakt vannacht, maar voor de rest van de nacht hebben we gedobberd.
Met het weer wat voorspeld word loop van de week is het handig dat alles vol zit. De accu's en de watertank. Dit was beide niet het geval. Gelukkig hebben we onder de trap nog een groen herrie maak ding verstop. Deze maakt van uitgeperste dino's een boel warmte, herrie en stuwt de boot voort door de staafmixer onder de boot te laten draaien. Hier zit ook nog een dynamo aangeknoopt en deze maakt weer wat stroom voor in onze lege accu's. We zaten nog op 18 procent en een bijna lege watertank.
Om 0800 begonnen we met vals spelen, de motor ging aan en we cruisde met 5 knoopjes richting Pitcairn. Nu de accu's volstroomde met energie was het ook tijd om de watermaker aan te zetten. Dit allemaal terwijl de bakkerij ook weer geopend was. Er werd weer en lekker brood gemaakt. Dit keer wat en een witboord met sesam.
Om 17:30 was het genoeg geweest met het valsspelen en de herrie aan boord. We hebben vandaag 150 liter water gemaakt en de accu's naar 80% gebracht. Als het meezit met de zon morgen, hebben we weer 100%.
Na het deze uren motoren over de stille oceaan, was het tijd om even een duik te nemen. De wind is al uren weg, maar er is nog steeds een deining van 2.5 meter. Deze deining merk je bijna niet omdat deze golven zo lang zijn, maar zien er wel erg gaaf uit. De motor ging uit, er ging een lijn met een stootwilg overboord en zo wat het tijd om heerlijke af te koelen. Naja afkoelen, de zon had goed zijn best gedaan want de bovenste laag was ruim 28 graden volgens onze instrumenten.
We konden heerlijke zwemmen rond de boot. Wij gingen met de de Challenger samen omhoog en weer naar beneden op de deining. Wat een bizar gezicht als je in het water ligt. Het water is hier ook weer zo helder dat het bijna niet voor te stellen is. De volgende keer gaan we de Gopro weer eens opzoeken.
Daan en Ollie hadden een voetbal mee genomen het water in en deze werd natuurlijk overgegooid. Dat begon natuurlijk snel te vervelen en zo werd de challenger als net gebruikt. Op gehoor mikken zodat de bal gevangen kon worden… dit ging verbazingwekkend goed.
We hebben ook nog een jacht gehad naar een kakkerlak. Deze is waarschijnlijk met het bier in Rapa Nui aan boord gekomen. Er zaten namelijk meerdere kakkerlakken in de dozen bier verstopt. Wat dachten dat we ze allemaal hadden gehad tijdens het uitpakken van het bier, maar nu zat er zo maar 1 onder de buiskap. Helaas was die te snel en weten we niet waar die gebleven is. We hebben een boel gif gespoten en nu hopen we hem een deze dagen dood ergens aan te treffen. Niet chill.
De cijfers van vandaag 1200:
Bananen: 0
Vissen: 0
Mijlen afgelegd: 97
gem. Snelheid: 3,9
Mijlen te gaan: 409
motor uren: 9,9
Morgen hebben we hopelijk weer wat wind, in de loop van de ochtend zou er wat wind moeten komen. voor nu weer een heerlijk nachtja dobberen en heerlijk slapen.
Ollie's Engels Corner
Another day, another change of weather. No wind. Zero. Zilch. Nada. A beautiful day for sunbathing in the Pacific. Due to lots of cloud cover the last few days we were low on electricity this morning, so the engine was running while we made water and charged the batteries, with a few bonus cheating miles on the log as well. The chance to jump in the water and rinse off the festering smells of the last few days was great. Until next time, musty smells. It was also a blessing to be able to swim around and expend some calories for the first time in a week.
The peak of the days excitement was a special guest appearance from a handsome little cockroach. The lively little chap was camping out in the front of spray hood, and as we went to air some things stored there we disturbed his peace. A yelp from Jeroen and a flash of a little black body skittering about on the deck was all that we saw from him, as he managed to tap-dance his way to safety in some secret safe-house before he could be mushed by any of us. A search was initiated, the cockroach police entered the scene, everything under the spray hood was thoroughly checked and some delicious environmentally unfriendly chemicals sprayed around the area, but our castaway failed to reappear. He was probably brought aboard in Rapa Nui, in the beer cases which we stocked up on. The mini dude is probably quite confused and disorientated - if he's reading this now he should make his whereabouts known and we may show mercy on his insect soul. He'll get a proper sea burial at least. Still, it's good to have some wildlife around for a change. Our whale/dolphin/fish counter for this passage is firmly at 0. Heeeeere little cocky cocky.
Daan, Ollie & Jeroen
Reacties
Een reactie posten