Doorgaan naar hoofdcontent

Suikerbrood versie twee punt nul

Daan had het vandaag weer voor elkaar. We snappen niet hoe die het doet, maar hij trekt water aan. Er is vandaag geen golf over dek gegaan, behalve 1 die de Challenger precies het middelste luik in schepte. Wie zat daar onder? een toen zeiknatte Daan….

Vandaag was het feest in de bakkerij, er was namelijk een recept gevonden voor suikerboord! Dus zo werd er vandaag in de omnia een heus suikerboord gebakken. Niet geheel volgens het recept want daar in staan suikersoorten die Jan de Zeeman niet kent. Gelukkig was dit keer het resultaat vele malen beter dan het vorige misbaksel van een suikerboord. Er miste toen nogal wat ingrediënten (ei, boter, melk, kaneel poeder). Deze zijn toch wel essentieel bij het maken van een lekker suikerbrood.

Het bereiden van dit brood ging ook vele male sneller dan bij een normaal brood. Zodoende was dit keer de lunch voor 1300. Het boord was zelfs klaar voordat beide heren het bed uit waren. Dat mag ook in de krant.
Dit keer hebben we ons wel ingehouden met het eten van het boord. Er was nog 1/3 van het boord over. Dit is en wordt natuurlijk gedurende de dag en zeker ook tijdens de nacht wachten opgesnoept.

De vissen willen niet bijten, we hebben het weer geprobeerd maar het wil niet lukken. Vandaar een avondmaal met kip uit blik. De laatste verse groeten werden vandaag gebruikt en samen met een Conimex Tjaptjoi doosje werd de maaltijd voorbereid. De tjaptjoi met ui, knoflook, aubergine en paprika was aangevuld met een flinke hoeveelheid kip-kruiden en sambal. Gooi hier nog een omelet boven op en je hebt een bijzondere maaltijd. Het smaakte overigens prima.

De wind heeft vandaag lekker gewaaid, niet overdreven hard maar net genoeg om de zeilen vol te houden. Zo was het wel mooi rustig aan boord en werd er door de jongens op creatieve wijze wat lichamelijke beweging gedaan. Je kan goed gek doen met een elastische band om verschillende spiergroepen te training. Het is maar goed dat dit geen big brother is, want het is alles behalve charmant.

De cijfers van 12:00
Bananen: 0
Vissen: 0
afgelegde afstand: 126 Nm
gemiddelde snelheid: 5.3 kn
afstand te gaan: 225 Nm

Morgen is de laatste volle dag varen naar Pitcairn. Zoals het nu uit ziet zullen we donderdag aankomen bij dit eiland. We hopen natuurlijk nog steeds op kalm genoeg weer en wat beschutting zodat we even kunnen stoppen op dit bijzondere eilandje.

De voorspellingen zijn trouwens nog steeds iet helemaal in 1 lijn, de meeste voorspellingen geven nu max 27 knopen aan (6 bft). Dat is al vele malen beter dan 35 knopen (8 bft). Tevens lijkt de wind pas vanaf donderdag middag aan te trekken. Morgen kijken we weer verder naar het weer. Voor nu een rustige nacht in het vooruitzicht. Volledig grootzeil en Genua 3 met een bakstag windje.

Ollie's Engels Corner

Less than 200 miles until Pitcairn Island. As we get closer to this tiny rock (and it really is teeny-weeeny - 1x1.5NM), I'm starting to read a bit more about the story of the world's smallest nation. More on that another time but, oh boy it is a mental story. Fact stranger than fiction. Mutiny, murder, mayhem: all the good stuff. But anyway, they probably have bananas, and the potassium levels have plummeted aboard Challenger after we tore through our banana surplus. So our skin is missing that golden yellow banana tint and we need to resupply.

But the viability of Pitcairn as a stop - and banana refill station - is still uncertain, as the forecasts cannot agree on the weather for the coming week. About half the forecasts show a hearty easterly wind, which with no well-protected anchorage there, would probably mean we have a drive by "hello" to Pitcairn (and banana supply drop from the cliffs?) and continue on towards the Gambier Islands. All being well we should arrive the day after tomorrow in the morning, so we'll soon find out.

Also, the breeze is back. Now we're broad reaching on a comfortable sea with a friendly southerly breeze. Jeroen made a second attempt at suikerbroet today, which was much prettier and less caramelly than the first one. The sea decided Daan's bed was too dry and so sent a cute little wave in through the middle hatch to give him a splash (again), the fishing lines went back out today but again were purely ceremonial, and the moon rose behind us just after sunset glowing a rich orange colour behind dramatic clouds. Nice.


Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...