Doorgaan naar hoofdcontent

Suikerbrood versie twee punt nul

Daan had het vandaag weer voor elkaar. We snappen niet hoe die het doet, maar hij trekt water aan. Er is vandaag geen golf over dek gegaan, behalve 1 die de Challenger precies het middelste luik in schepte. Wie zat daar onder? een toen zeiknatte Daan….

Vandaag was het feest in de bakkerij, er was namelijk een recept gevonden voor suikerboord! Dus zo werd er vandaag in de omnia een heus suikerboord gebakken. Niet geheel volgens het recept want daar in staan suikersoorten die Jan de Zeeman niet kent. Gelukkig was dit keer het resultaat vele malen beter dan het vorige misbaksel van een suikerboord. Er miste toen nogal wat ingrediënten (ei, boter, melk, kaneel poeder). Deze zijn toch wel essentieel bij het maken van een lekker suikerbrood.

Het bereiden van dit brood ging ook vele male sneller dan bij een normaal brood. Zodoende was dit keer de lunch voor 1300. Het boord was zelfs klaar voordat beide heren het bed uit waren. Dat mag ook in de krant.
Dit keer hebben we ons wel ingehouden met het eten van het boord. Er was nog 1/3 van het boord over. Dit is en wordt natuurlijk gedurende de dag en zeker ook tijdens de nacht wachten opgesnoept.

De vissen willen niet bijten, we hebben het weer geprobeerd maar het wil niet lukken. Vandaar een avondmaal met kip uit blik. De laatste verse groeten werden vandaag gebruikt en samen met een Conimex Tjaptjoi doosje werd de maaltijd voorbereid. De tjaptjoi met ui, knoflook, aubergine en paprika was aangevuld met een flinke hoeveelheid kip-kruiden en sambal. Gooi hier nog een omelet boven op en je hebt een bijzondere maaltijd. Het smaakte overigens prima.

De wind heeft vandaag lekker gewaaid, niet overdreven hard maar net genoeg om de zeilen vol te houden. Zo was het wel mooi rustig aan boord en werd er door de jongens op creatieve wijze wat lichamelijke beweging gedaan. Je kan goed gek doen met een elastische band om verschillende spiergroepen te training. Het is maar goed dat dit geen big brother is, want het is alles behalve charmant.

De cijfers van 12:00
Bananen: 0
Vissen: 0
afgelegde afstand: 126 Nm
gemiddelde snelheid: 5.3 kn
afstand te gaan: 225 Nm

Morgen is de laatste volle dag varen naar Pitcairn. Zoals het nu uit ziet zullen we donderdag aankomen bij dit eiland. We hopen natuurlijk nog steeds op kalm genoeg weer en wat beschutting zodat we even kunnen stoppen op dit bijzondere eilandje.

De voorspellingen zijn trouwens nog steeds iet helemaal in 1 lijn, de meeste voorspellingen geven nu max 27 knopen aan (6 bft). Dat is al vele malen beter dan 35 knopen (8 bft). Tevens lijkt de wind pas vanaf donderdag middag aan te trekken. Morgen kijken we weer verder naar het weer. Voor nu een rustige nacht in het vooruitzicht. Volledig grootzeil en Genua 3 met een bakstag windje.

Ollie's Engels Corner

Less than 200 miles until Pitcairn Island. As we get closer to this tiny rock (and it really is teeny-weeeny - 1x1.5NM), I'm starting to read a bit more about the story of the world's smallest nation. More on that another time but, oh boy it is a mental story. Fact stranger than fiction. Mutiny, murder, mayhem: all the good stuff. But anyway, they probably have bananas, and the potassium levels have plummeted aboard Challenger after we tore through our banana surplus. So our skin is missing that golden yellow banana tint and we need to resupply.

But the viability of Pitcairn as a stop - and banana refill station - is still uncertain, as the forecasts cannot agree on the weather for the coming week. About half the forecasts show a hearty easterly wind, which with no well-protected anchorage there, would probably mean we have a drive by "hello" to Pitcairn (and banana supply drop from the cliffs?) and continue on towards the Gambier Islands. All being well we should arrive the day after tomorrow in the morning, so we'll soon find out.

Also, the breeze is back. Now we're broad reaching on a comfortable sea with a friendly southerly breeze. Jeroen made a second attempt at suikerbroet today, which was much prettier and less caramelly than the first one. The sea decided Daan's bed was too dry and so sent a cute little wave in through the middle hatch to give him a splash (again), the fishing lines went back out today but again were purely ceremonial, and the moon rose behind us just after sunset glowing a rich orange colour behind dramatic clouds. Nice.


Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...