Doorgaan naar hoofdcontent

Natte catastrophe

Vandaag was een verschrikkelijke dag. Net na middernacht explodeerde de schoot van de genua. Wat een rot klap, gelukkig ook zo weer opgelost met een nieuwe schoot. Dit bleek erger een voorbode op de rest van de dag.
De ochtend begon wel erg mooi met de zonsopkomst maar om 0900 maakte Jeroen iedereen wakker omdat er water in de boot kwam en hij niet kon zien van waar.
Gelukkig bleek, na een tijdje zoeken, dit via de kabels van de ankerwinch de boot in te druppen. Niet lek, dus we blijven drijven maar het is wel een zooitje.
Daan is zoals gewoonlijk bij dit soort dingen altijd de gelukkige. De kabels van de ankerwinch lopen namelijk via zijn kleding kast de boot in. Dit houd in, weer een boel zoute en natte kleren en een gedeelte van zijn bed nat. Zo blijven we in ieder geval bezig en hebben we weer wat op te lossen als we rustig weer hebben of als we weer ergens stil liggen.

Het opruimen van een beetje water in de boot is normaal geen probleem. Met ruim 25 knopen over dek en geregeld over de 30 knopen wordt het een ander verhaal.
We rolde het voorzeil weg en met een goed staaltje teamwerk was het water onder het bed, in de kast en in de bilges binnen een paar uur opgedweild. Hierna was het tijd voor lunch. Tijdens het schoonmaken kwamen we de blikken erwtensoep tegen. Dit was natuurlijk het uitgekozen moment voor een makkelijke en lekkere maaltijd. Meneer Unox had zich zelf weer overtroffen, wat kan de smaak van thuis toch lekker zijn. We lieten zelfs onze gedachten even gaan en hadden het over schaatsen, boordjes rookworst, warme chocomel en natuurlijk verse erwtensoep.

Met de lunch ging de motor aan, niet omdat we geen wind hadden maar omdat we erg laag zitten met de accu's. Het leven op met 3 op de Challenger gaat goed maar we verbruiken wel meer energie. Koken kost meer energie, koffie/thee/noodles maken kost meer en natuurlijk het water verbruik kost meer energie. Dat water maken we namelijk zelf vanuit het zeewater en kost best wel wat energie.
Daan waste direct wat van zijn kleren met zoet warm water, hopelijk wordt dit ooit droog. Het regent namelijk al een paar uur en de boot is zowel van binnen als buiten nat. De zon heeft zich na de opkomst goed verstopt achter de wolken.

Om 14:30 kwam de zon echter waterig achter de wolken vandaan. Een voorteken van het weer dat ze beloofd hadden. Ruime wind richting Pitcairn voor een dag. Na een uurtje van de waterige zonnetje te hebben genoten was het zo ver. We gingen overstag en de motor ging uit en we rolde de genua weer uit. Wat een rust. We hebben eerst nog even hoog aan de wind gehangen maar zoals voorspeld draaide de wind en zo konden we met steeds ruimere wind naar Pitcairn varen. Jammer genoeg trok de wind weer aan en waren/zijn de zeeën nog heel erg stijl. Zeilen konden we het niet meer noemen, het was meer voort ploegen. De challenger maakte gigantische klappen en schepte gigantisch veel water. Zodoende hebben we de genua ingerold en varen we alleen met het dubbel gereefde grootzeil. Dit gaat erg goed en nu liggen we er een stuk rustiger in. We varen zelfs nog een knoop of 5. Dat vinden we meer als voldoende en morgen kijken we weer verder.

Daan heeft vandaag een goede maaltijd op tafel gezet. Zeker voor de geldende condities. Er werd vis gebakken, aardappels gekookt en groeten geroerbakt. Ja, we eten erg goed. Ook als de condities wat minder zijn.

Cijfers:
Bananen 0
Vissen 0
Mijlen 99
Gemiddelde snelheid 4,1
Te gaan 570
Motor uren 3h45min

Ollie's Engels Corner
We are experiencing some difficult writing conditions on the Challenger, but please don't worry all is well in our Engles Corner and a full Ollie's Engels Corner will be back in tomorrows blog.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...