Doorgaan naar hoofdcontent

Muren van water

Afgelopen nacht begon het zo als voorspeld te waaien. Van een mooie windje 4 bft naar windkracht 7 binnen een paar minuten. De zee veranderde direct. Er ontstonden gigantisch stijle golven die dwars door het bestaand golf systeem heen liepen. Kruis zeeën, iets wat je liever niet ziet.

Gelukkig hebben we naar enkele golven in de kuip gehad en zijn maar 1 keer goed plat geslagen. Nu zijn de zeeën iets meer georganiseerd maar nog wel tussen de 4 a 5 meter hoog. Probeer je dit maar even voor te stellen, 2 verdiepingen hoog, muren van water met af een toe een brekende witte top. Nogal indrukwekkend.

De nacht zijn we doorgekomen met het 3e riff en met een puntje voorzeil. De genua werd namelijk als snel te veel.
Vanochtend hebben we dan ook het grootzeil weg gehaald en daarna het voorzeil weer uitgerold. Zo worden we weer voortgetrokken ipv geduwd, dat vind de Challenger toch fijner in dit soort omstandigheden.

Het zal jullie dan ook niet verbazen dat we ons snelheidsrecord hebben verbroken. 14,9 knopen surfende vanaf een grote golf. Je voelde hoe we een setje kregen en daarna vol gas de golf af gingen. Wat een snelheid!
Het gemiddelde ligt echter rond de 7 knopen, dus dit zijn echt uitschieters. Gelukkig wel helemaal onder controle. Het voorzeil staat met de spinnaker uitgeboomd en zo varen we richting Gambier. Echt relax is het niet, we rollen nogal en worden zo nu en dan op ons kant gegooid.

Het enige slachtoffer is de bak met cornflakes van Daan geweest. Die stapte van het aanrecht af toen Daan beide handen nodig had om de inhoud van de koelkast terug in de koelkast te stoppen.

Morgen hopen we nog net voor zonsondergang aan te komen op Gambier. Hier ligt de Senang op ons te wachten in een mooie beschutte baai.
Het is trouwens de eerste keer dan we zo lang zo veel wind hebben. Alles gaat goed en gecontroleerd. De grote golven of eerder muren met water die van echter op ons af komen maakte wel gigantisch veel indruk. Het is wel weer bizar hoe snel je daar aan went.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...