Gelukkig hebben we naar enkele golven in de kuip gehad en zijn maar 1 keer goed plat geslagen. Nu zijn de zeeën iets meer georganiseerd maar nog wel tussen de 4 a 5 meter hoog. Probeer je dit maar even voor te stellen, 2 verdiepingen hoog, muren van water met af een toe een brekende witte top. Nogal indrukwekkend.
De nacht zijn we doorgekomen met het 3e riff en met een puntje voorzeil. De genua werd namelijk als snel te veel.
Vanochtend hebben we dan ook het grootzeil weg gehaald en daarna het voorzeil weer uitgerold. Zo worden we weer voortgetrokken ipv geduwd, dat vind de Challenger toch fijner in dit soort omstandigheden.
Het zal jullie dan ook niet verbazen dat we ons snelheidsrecord hebben verbroken. 14,9 knopen surfende vanaf een grote golf. Je voelde hoe we een setje kregen en daarna vol gas de golf af gingen. Wat een snelheid!
Het gemiddelde ligt echter rond de 7 knopen, dus dit zijn echt uitschieters. Gelukkig wel helemaal onder controle. Het voorzeil staat met de spinnaker uitgeboomd en zo varen we richting Gambier. Echt relax is het niet, we rollen nogal en worden zo nu en dan op ons kant gegooid.
Het enige slachtoffer is de bak met cornflakes van Daan geweest. Die stapte van het aanrecht af toen Daan beide handen nodig had om de inhoud van de koelkast terug in de koelkast te stoppen.
Morgen hopen we nog net voor zonsondergang aan te komen op Gambier. Hier ligt de Senang op ons te wachten in een mooie beschutte baai.
Het is trouwens de eerste keer dan we zo lang zo veel wind hebben. Alles gaat goed en gecontroleerd. De grote golven of eerder muren met water die van echter op ons af komen maakte wel gigantisch veel indruk. Het is wel weer bizar hoe snel je daar aan went.
Daan, Ollie & Jeroen
Reacties
Een reactie posten