Doorgaan naar hoofdcontent

Bij-liggend Lunchen

Morgen is Daan Jarig. 23 wordt hij! Balen dat we net midden op de oceaan zitten. Zo kan hij niet goed bellen/appen met vrienden en familie.
Misschien toch leuk als hij wat extra felicitaties krijgt.
Stuur een felicitatie naar svchallenger@myiridium.net zodat hij zich toch een beetje meer jarig voelt. (Reacties op de blog kunnen we helaas was zien als we weer goed internet hebben)

De geruchten over het open gaan van de bakkerij bleken juist te zijn. Zo vulde de boot zich gedurende de ochtend met de heerlijke geur van vers gebakken brood.
De bakker werd wel verstoord tijdens zijn werkzaamheden. Door het buiige weer type van de afgelopen dagen was het nodig om het grootzeil te reven naar het tweede rif. De oude zeilers wijsheid; als je aan reven denkt ben je al te laat. Was dit keer onjuist. Door twee gigantisch donkere wolken op de horizon voor ons was het niet meer dan een verstandige keuze. De jongens lagen nog te slapen en de wind nog maar 3 bft. Zodoende was het rif makkelijk alleen te zetten. Het centrale winch systeem is dan toch echt een uitkomst.
Toen alle lijnen waren opgeruimd en bakker weer in de bakkerij was, brak je hemel open. Het kwam met bakken uit de lucht en de wind trok aan naar een dikke 20 knopen. Challenger trok zich hier niks van aan en vaarde rustig en relax door.

Voor het eten hebben we wat nieuws geprobeerd, bijliggen… Dit is een passieve storm tactiek die er voor zorgt dat de bewegingen aan boord erg comfortabel worden. Het is heel makkelijk, je gaat overstag en doen niks met de schoten van de fok. Zo komt de fok bak te staan. Als je dan het roer hard over legt, komt de boot in een evenwicht met de kop schuin op de golven. Perfect voor de lunch, wat sporten, water maken en het voorbereiden van het avond maal. Dat vond namelijk allemaal plaats in de 2 uurtje bijliggen net na de middag.

Voor de rest van de dag is er niks bijzonders gebeurd. De lunch was vers brood en het avond maal een pasta salade met het laatste van onze zelf gevangen tonijn.

De Cijfers:
11 banenen
0 vissen
131 nautische mijlen
5.5 knopen gemiddeld
851 mijlen te gaan

Morgen hebben we hopelijk taart, Daantje wordt 23 en dat moet natuurlijk gevierd worden. Als de weergoden mee zitten hebben we zelf een paar uur of zelfs de hele dag wind mee?!?

Ollie's Engels Corner

The weather gods are still smiling on us, and again today we've been blessed with wind. But their smile has a hint of a smirk, because they refuse to give us wind from the direction we would most like. Of the 360 degrees that the wind could blow from, about 270 of those would be just fine. 270 is plenty of degrees to choose from, but alas the weather gods have selected a breeze from the NW, exactly where we want to go. Part of the deal of visiting Rapa Nui was to sail through this belt of latitude, just below the easterly trade winds and just about the summer storms, where the wind is always inconsistent and contrary. But it's a worthwhile deal.

Jeroen is back to bread baking. We hove-to for lunch, because this is a luxury cruise experience and we cannot be expected to feast with all this terrible bouncing around on the ocean. Still no sea life to speak of. Still, Challenger is moving.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...