We hebben getracht de zon te kunnen verslaan vandaag. Dit is helaas niet gelukt. De wind was met zijn 20 knopen en daarna nog maar 15 knopen niet hard genoeg. Zo konden we de Challenger niet voor zonsondergang door het rif te loodsen. Helaas. Nu dobberen we nog een nachtje in de beschutting van het Atol. De wind giert weer door de verstaging met 30 knopen, maar de zee is vlak. Hierdoor wordt het waarschijnlijk een heerlijke nacht. Daar zijn we wel aan toe nadat we een paar dagen heen en weer zijn gesmeten.
Door de weersomstandigheden is de bakkerij al 2 dagen achteen volgende gesloten. Als die nog even zo door gaat komt er vast een opstand. Opzoek naar alternatieven hadden we gisteren een lunch met hachee en rijst. Een zwaar ontbijt/lunch maar dat konden we ook wel gebruiken met het zware weer.
Vandaag was een minder succes. Daan vond een bak noodles te weinig als ontbijt en stond er op om oats te maken. Dus een ouderwetse bak met pap… Voeg hier wat suiker en kaneel aan toe en het is prima weg te eten als een ontbijtje. Stel je nu even voor dat er niet een klein schaaltje pap heb, maar een grote bak vol voldoende als vervanging voor een hele warme maaltijd. De eerste happen is alles nog goed warm en smaakt het prima. Bij de 5e grote hap begin je toch te twijfelen of dit wel zo lekker is. Bij hap 10, is alles al wat afgekoeld en weet je zeker dat het niet te eten is. Dan komt de realisatie dat je nog niet eens op de helft bent.
Daan was iets uitgeschoten met de hoeveelheid dus hij had voor 2 personen pap gemaakt. Jeroen offerde zich op en nam de 2e portie. Met een rot gang lepelde hij de smurrie naar binnen. Niet vies, maar absoluut geen feestmaal. Daan was minder snel en begon halverwege steeds moeilijke te kijken. De lauwe dikke smurrie was niet weg te krijgen. De pap werd onder gelach, door daan als een boer met kiespijn, omgedoopt tot behang lijm. We hoopte dat er niet geknoeid werd. Om deze opgedroogde behanglijm schoon te maken hebben we zeker een bijtel en een hamer nodig. Dit tip om extra suiker toe te voegen zorgde er voor dat Daan zijn bakje, tegen heug en meug bijna leeg kreeg. Dit eet hij nooit meer, naja misschien als er echt niks anders meer is. De pap smaak werd daarna weg gespoeld met een bakje cupasoup.
Morgen varen we met daglicht en als de zon wat hoger staat naar binnen toe. Daarna zullen we genieten van echt vlak water in onze eerste atol in de stille oceaan. We kunnen niet wachten!
De cijfers van 12:00
Bananen: 0
Vissen: 0
afgelegde afstand: 126 Nm
gemiddelde snelheid: 6.6 kn
Owja onze tijd is gisteren weer een uur veranderd. Wij leven nu in UTC-8 dus 9 uur tijdverschil met Nederland. Maar in Nederland is aflopen nacht ook nog eens de klokverzet naar zomertijd UTC+2, dus hebben we 10 uur tijdverschil. Morgen moeten wij nog een uur de klok verzetten naar UTC-9 dus dan hebben we 11 uur tijdverschil. Lekker ingewikkeld die tijd zo.
Ollie's Engels Corner
The passage from Pitcairn to the Gambiers has been a rampaging attempt to make up for our slow progress so far. With 20-30 kts of wind behind us for the last few days, steep following seas built up and had us surfing at up to 15 kts. Pretty exhilarating but not ideal for sleep. And it seems not quite fast enough, as we sighted Mangareva this afternoon, but haven't made it to the NE of the atoll early enough to enter in the daylight. So we will spend the night in the lee of the islands and the reefs, tacking back and forth waiting for the sunlight to guide us in the morning. Thankful for some shelter from the aggressive sea and a good nights sleep, tomorrow will be an exciting day of entering our first Polynesian atol!
Daan, Ollie & Jeroen
Reacties
Een reactie posten