Doorgaan naar hoofdcontent

Banana Sailing

Weg gaan is niet leuk, maar onderweg zijn is helemaal niet erg. Zeker niet als de zee zo glad als een spiegel is en Challenger toch nog 4.5 knoop zeilt met maar 7 knopen wind.

Iedereen was vooral moe van alle avonturen op Rapa Nui en het hevige rollen op de anker plaats. Gelukkig is er tijdens de tocht niet veel anders te doen dan eten, genieten en uitrusten. Naja dat is niet helemaal waar want Jeroen ging direct weer aan het werk deze ochtend. Er werden naam-stickers geplakt op de klemmen bij de centrale winch. Nu kan er gewoon gelezen worden wat elke lijn doet op de centrale winch en zo kunnen er geen foutjes gemaakt worden.
De centrale winch was ook erg dof en moest al tijden nodig gepoetst worden. Dat ging mooi in de ochtend toen de zon nog laag stond en het nog niet zo warm was. Het resultaat is niet perfect, maar wel vele male beter als het was. Hij glimt in ieder geval weer. Het is nu dus de taak om het nog eens te poetsen aan komende week.

We hebben uitzonderlijk veel bananen gegeten vandaag. In de vorm van een smoothie en pannenkoeken zijn er 27 bananen door heen gegaan. Gelukkig zijn het kleine bananen, maar misschien wel een beetje te veel van het goede. Er zijn te veel bananen rijp en we willen ze eigenlijk niet weg gooien. Gelukkig waren de bananen pannenkoeken echt heel erg lekker. Er zat echt heel veel banaan in en hierdoor werden ze heel erg zoet. Misschien zelfs iets te zoet om als lunch te eten.
Voor de rest van de dag is er niet veel bijzonders gedaan. Wel is er nog even actief gedaan, push ups, situps en nog even gezwommen. Dat kan nu heel makkelijk omdat de boot zo goed als niet beweegt.

Ollie maakte deze avond een heerlijke maaltijd met de tonijn de we zelf gevangen hebben. helaas vond de wind het nodig om na het avond eten helemaal weg te zakken. Zo dobberen we nu al een paar uur met maar 3 knopen wind. Gelukkig op een vlakke oceaan maar dat voorkwam niet dat de zeilen flink heel en weer klapte. Hierdoor hebben we nu alleen een puntje grootzeil staan (3e rif). Dit zorgt er toch voor dat we niet zo heel veel rollen en toch nog wat vooruit dobberen. Mocht er weer wat wind komen, dan kunnen we zo de grote genua uitrollen.

Ollie's Engels Corner

We're alone again with the sea and sun and sky. On Thursday we decided, in lieu of an incoming low pressure, to make a hasty exit from Rqpa Nui. A final goodbye dinner with Kiva, Teiki and family filled us to the brim with meat and will fuel us on the passage. The island will hold a special place in our hearts, for the hospitality, the history, and the delicious mangoes we found. Sadly we didn't get a chance to try the much praised pineapples, which is a good excuse to come back. They just need to move the island to a slightly more convenient location to make a visit easier.

So now we're back under sail, laden with good food from our friends. For the past week we've been working our way through the massive bunch of bananas Kiva brought to the boat, and today we managed 27 bananas between the three of us. This is a really fun test of our digestive systems, and for the moment we have not turned yellow (maybe due the sunburn which is keeping us a nice reddish colour), so the challenge will continue tomorrow when we try and better our record. The routine so far has been banana smoothie for breakfast (9-12 bananas), banana pancakes for lunch (14 bananas) and the odd few bananas eaten individually through the day. We have yet to invent a banana themed dinner but, are confident that when we create one it will take our banana consumption to an all time high. No banana shall be wasted, we just need to keep our fingers crossed we don't die of potassium poisoning.

The sea has been smooth and the wind light, but Challenger has still spent most of the day gliding along at 4-5 knots, in only 7 knots of wind. As the day's light faded and we sat eating our dinner we were gifted another beautiful sunset. Cloud fortresses splashed in pink and orange against a baby blue sky, and to top it off, double rainbows stretching from sea to sea astern. Not a bad view to complement our fresh, seared tuna dinner. The winds are forecast to be light for the next week, so the crossing may take longer than expected. But at this point we barely bat an eyelid at the 1000NM from Rapa Nui to Pitcairn. We'll get there at some point, and the ride is a sweet one.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...