Doorgaan naar hoofdcontent

Banana Sailing

Weg gaan is niet leuk, maar onderweg zijn is helemaal niet erg. Zeker niet als de zee zo glad als een spiegel is en Challenger toch nog 4.5 knoop zeilt met maar 7 knopen wind.

Iedereen was vooral moe van alle avonturen op Rapa Nui en het hevige rollen op de anker plaats. Gelukkig is er tijdens de tocht niet veel anders te doen dan eten, genieten en uitrusten. Naja dat is niet helemaal waar want Jeroen ging direct weer aan het werk deze ochtend. Er werden naam-stickers geplakt op de klemmen bij de centrale winch. Nu kan er gewoon gelezen worden wat elke lijn doet op de centrale winch en zo kunnen er geen foutjes gemaakt worden.
De centrale winch was ook erg dof en moest al tijden nodig gepoetst worden. Dat ging mooi in de ochtend toen de zon nog laag stond en het nog niet zo warm was. Het resultaat is niet perfect, maar wel vele male beter als het was. Hij glimt in ieder geval weer. Het is nu dus de taak om het nog eens te poetsen aan komende week.

We hebben uitzonderlijk veel bananen gegeten vandaag. In de vorm van een smoothie en pannenkoeken zijn er 27 bananen door heen gegaan. Gelukkig zijn het kleine bananen, maar misschien wel een beetje te veel van het goede. Er zijn te veel bananen rijp en we willen ze eigenlijk niet weg gooien. Gelukkig waren de bananen pannenkoeken echt heel erg lekker. Er zat echt heel veel banaan in en hierdoor werden ze heel erg zoet. Misschien zelfs iets te zoet om als lunch te eten.
Voor de rest van de dag is er niet veel bijzonders gedaan. Wel is er nog even actief gedaan, push ups, situps en nog even gezwommen. Dat kan nu heel makkelijk omdat de boot zo goed als niet beweegt.

Ollie maakte deze avond een heerlijke maaltijd met de tonijn de we zelf gevangen hebben. helaas vond de wind het nodig om na het avond eten helemaal weg te zakken. Zo dobberen we nu al een paar uur met maar 3 knopen wind. Gelukkig op een vlakke oceaan maar dat voorkwam niet dat de zeilen flink heel en weer klapte. Hierdoor hebben we nu alleen een puntje grootzeil staan (3e rif). Dit zorgt er toch voor dat we niet zo heel veel rollen en toch nog wat vooruit dobberen. Mocht er weer wat wind komen, dan kunnen we zo de grote genua uitrollen.

Ollie's Engels Corner

We're alone again with the sea and sun and sky. On Thursday we decided, in lieu of an incoming low pressure, to make a hasty exit from Rqpa Nui. A final goodbye dinner with Kiva, Teiki and family filled us to the brim with meat and will fuel us on the passage. The island will hold a special place in our hearts, for the hospitality, the history, and the delicious mangoes we found. Sadly we didn't get a chance to try the much praised pineapples, which is a good excuse to come back. They just need to move the island to a slightly more convenient location to make a visit easier.

So now we're back under sail, laden with good food from our friends. For the past week we've been working our way through the massive bunch of bananas Kiva brought to the boat, and today we managed 27 bananas between the three of us. This is a really fun test of our digestive systems, and for the moment we have not turned yellow (maybe due the sunburn which is keeping us a nice reddish colour), so the challenge will continue tomorrow when we try and better our record. The routine so far has been banana smoothie for breakfast (9-12 bananas), banana pancakes for lunch (14 bananas) and the odd few bananas eaten individually through the day. We have yet to invent a banana themed dinner but, are confident that when we create one it will take our banana consumption to an all time high. No banana shall be wasted, we just need to keep our fingers crossed we don't die of potassium poisoning.

The sea has been smooth and the wind light, but Challenger has still spent most of the day gliding along at 4-5 knots, in only 7 knots of wind. As the day's light faded and we sat eating our dinner we were gifted another beautiful sunset. Cloud fortresses splashed in pink and orange against a baby blue sky, and to top it off, double rainbows stretching from sea to sea astern. Not a bad view to complement our fresh, seared tuna dinner. The winds are forecast to be light for the next week, so the crossing may take longer than expected. But at this point we barely bat an eyelid at the 1000NM from Rapa Nui to Pitcairn. We'll get there at some point, and the ride is a sweet one.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...