Doorgaan naar hoofdcontent

Wat fijn, Tonijn!

De ochtend stond weer in het teken van brood bakken. Gelukkig hadden we nu een goed resultaat. Een luchtig en knapperig brood kwam rond 12:30 uit de omnia oven te voorschijn.

We hebben gelukkig weer goed contact met onze buddy boot. Alleen kruizen de mailtjes elkaar soms, dit kan soms best verwarrend zijn. De Senang, onze buddy boot zat on 12 uur vanmiddag 173 mijl voor ons. Nu aan ons de taak om een beetje in te lopen. We doen in ieder geval goed ons best. We hebben de laatste 24 uur 168 mijl gevaren. Dat geeft een gemiddelde snelheid van 7.0 knopen. Het leven aan boord was ook nog redelijk oké. We liggen echter wel heel schuin. Dat maakt het leven een stuk minder prettig. Alle simple taken zijn echt een opgave.

Bijvoorbeeld, het broodbakken is normaal al een heel karwij. Maar op een boot die aan de wind hangt is het pas echt een kunst. Zelfs het eten van het brood is een hele uitdaging. Je komt eigenlijk altijd een hand te kort.
Snij een plakje boord af, dan gaat het plakje brood er vandoor. Wil je het plakje brood pakken. Tja dan moet je of het mes loslaten of het brood. Om daar later ook weer achter aan te gaan. Daarna moet je er wat op smeren. Weer handen te kort.. je hebt een mes, smeersel en het boord in bedwang te houden. Gelukkig gaat het eten daarna vaak wel prima. Alleen vliegen dan het brood, de boter, de jam, de pindakaas, de pot sandwich spread, de muisjes, de borden en alle messen door de boot. Gelukkig was Daan een goede keeper, en hield die op creatieve wijze al de spullen op tafel.

De middag stond in het teken van vis… Na het eten was het zo ver, we hadden eindelijk beet! Er kwam een mooie tonijn uit het water. Niet overdreven groot maar wel een mooi formaat om met ons drieën van te eten. Jammer dat we in het proces van schoonmaken, Daan's mes zijn verloren en daarna nog een emmer. Gelukkig dreef de emmer, en wilde we hem weer ophalen. Dit is jammer genoeg niet gelukt. Voordat we konden omdraaien wilde we de vislijnen naar binnen hebben. Ollie deed er 1 en Daan de andere. Ollie had zijn lijn net binnen toen Daan begon te klagen over de lengte van de lijn. Daarna was die lijn ook opeens nog erg zwaar. Tijdens het binnenhalen van de laatste 5 meter ving Daan nog een Tonijn! geheel verbaast was Daan wel. Net omdat de lijn ergens achter bleef haken ofzo… nooit bedekkende dat dit een vis kon zijn.
Jammer konden we door de 2e vis niet omdraaien en hebben we de emmer niet meer terug gezien. Mooi kut dat we die in de zee hebben achter gelaten. Hopelijk vergeeft koning Neptunus het ons.

We hebben erg lekker gesmikkeld van de vis 's avonds. Ollie had Ratatouille gemaakt, met rijst en hiernaast de gebakken vis geserveerd. Wat kan het leven toch goed zijn.

Na het eten, voordat het donker werd hebben we nog snel even de genua gewisseld. De grote 150% genua 1 er af en de normale 100% genua 3 er op. kwa boot snelheid hebben niks tot weinig verloren en zo kunnen we veel meer wind hebben. Het wisselen ging trouwens erg vlot, erg fijn zo midden op de plas. Binnen een half uur was het zeil gewisseld. Het opvouwen en drogen komt later wel.
We hebben trouwens meer te drogen. Het grote luik voor in de boot, is wat aan het druppen. Niet fijn, maar er kwamen ook wel bakken water over vandaag. De golven rolde af en toe tot aan de buiskap over dek…

Morgen hebben we niks bijzonders op het de planning staan. Wie weet vangen we weer een visje en hopelijk hebben we weer wat zon. Vandaag hebben we het redelijk goed gedaan. Bijna net zoveel opgewekt als we hebben verbruikt.

Ollies Engels Corner

A morning of mile munching was followed by a slightly more exciting evening. Blessings continue to rain down on SV Challenger in the form of fish. One cute little tuna was tempted by Jeroen's XL Glitter Squid, and the ocean received one bucket and one knife as compensation. As we pulled in the second line to turn around and take back the bucket, Daan yelped his surprise at feeling weight - it must be caught on something! The sea floor? A whale? A shopping trolley? No - another slightly bigger and equally as pretty tuna, come to join its brethren on the bald boys dinner plates.

After a dinner of fish with some of the remaining veggies, we decided to swap out the 150% genoa that's been shooting us along for the more sensible 100% foresail. The boys worked like a well oiled machine, the sail change was smooth and uneventful .This was definitely a good decision, as with significantly less sail area the boat is still cruising around 8 knots, and we will all feel much more relaxed headed into the night.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...