Op dat moment steeg een knoepert van een vliegende vis op vanuit zee, scheerde rakelings langs de buiskap en kwam met een klap tot stilstand. De vliegende vis had na het opstijgen zo zijn best gedaan om alle uitstekende delen van de Challenger te missen. Dit was ook gelukt, maar het hoofd van Daan stak net boven de buiskap uit. Met een klets kaatste de vis van Daan zijn kop weer de oceaan in. Geheel verbaast en in de war, ontstond er nogal wat commotie op de boot. een gadverdamme, en een verwarde verklaring van Daan gingen gepaard met heel hard lachen van Jeroen. Daan vloog naar binnen toe om zijn kop te wassen en Ollie was ook wakker geworden.
Die was helemaal nog niet wakker en dacht dat de vliegende vis bij Daan in zijn bed was geland. Daar moest hij ook hartelijk om lachen.
Gelukkig heeft Daan er niks aan overgehouden maar de vis zou wel een beetje hoofdpijn hebben gehad.
Voor de rest van de dag is er niks bijzonders gebeurd. De vissen hapte niet. Er stond een normaal brood op tafel en de rest van de dag werd er gelezen, een klein lek bij het toilet gefixt, geschaakt, tegen elkaar op de Nintendo gespeeld en naar muziek geluisterd. Dat laatste in de vorm van CD's. Die zijn weer tevoorschijn getoverd en zo hebben we vandaag wel 5 keer de CD van supertramp geluisterd. Niet omdat we er allemaal zo van genoten maar vooral omdat we te lui waren om hem te wisselen.
We hebben wel hard doorgevaren de laatste 24 uur en de wind is wat geruimd. Zo varen we nu echt halve wind. De wind is nog wel steeds een dikke 5 Bft, dus we varen nog steeds dubbel gereefd en met genua 3.
Onze dag afstand was 165 Nm, dat geeft 6.9 knopen gemiddeld en we hadden deze middag nog 465 mijlen te gaan. De kunnen Rapa Nui (Paas Eiland) bijna ruiken. Vanaf morgen gaat de wind wel steeds minder worden. Wie weet kunnen we dan eindelijk weer eens wat aan de zeilen veranderen.
De zon heeft de laatste dagen ook weeg goed zijn best gedaan. Na het passeren van de Doldrums zaten we nog maar op 21%, vandaag was het 95%. Morgen misschien naar de 100, maar we moeten wel nog wat water maken.
Ollie's Engels Corner
Today we've been flying. With the wind just aft of the beam and a swell to surf down, Challenger has been munching the miles. We've had a consistent 18-20kt breeze, which with two reefs in the main has been zipping us along nicely, without the boat under stress. From tomorrow the breeze is meant to drop and we expect some confused seas from the low pressure system that just passed south of Rapa Nui. Hopefully it won't be too uncomfortable on board.
The fish are still taunting us, and last night they took it to a new level. Daan, whilst minding his business taking over the watch from Jeroen, was viciously attacked by a flying fish. The kamikaze creature launched itself from the sea, smacked Daan firmly in the side of his head, and continued on its journey back into the water. This was very entertaining for everyone else on board, and thankfully Daan's thick skull has protected him from serious brain damage. But who knows what other beasts lie in the deep, waiting to take a crack at our innocent crew.
400NM to go, and we're storming along.
Reacties
Een reactie posten