Doorgaan naar hoofdcontent

muts

Vannacht en deze ochtend was de wind weer alles behave constant. Gelukkig was de wind iets minder hard als gisteren. Hierdoor hebben we de hele nacht met het volledige grootzeil kunnen varen. Jammer genoeg had dit niet het gewenste resultaat. We hebben namelijk "maar" 146 gezeild. Dit geeft een gemiddelde snelheid van 6.1 en we mogen dus eigenlijk niet klagen. Toch is dit, op de dagen in de doldrums na, het slechtste dag gemiddelde van de tocht.

De ochtend was rustig. Daan en Ollie sliepen en Jeroen was bezig in de bakkerij. Gelukkig was er genoeg vrije tijd voor Jeroen om wat te ontbijten, de zeilen te trimmen en zo af en toe de koers wat aan te passen. Rond 12 uur was de wind weer wat aangetrokken en hebben we het eerste rif maar weer in het grootzeil gezet. Dit vaart toch een stuk relaxter en de boot loopt nog net zo hard.

Na de middag met brood en onze laatste verse tomaat, werd het tijd om de schootshoek van het voorzeil wat aan te passen. Tijdens de ruime koersen staat het onderste gedeelte van de Genua veel te dicht. De oplossing is de schootshoek naar voren en naar buiten te verplaatsen. We zijn wat aan het stoeien geweest en hebben zelf de kleine boegspriet ingezet om dit te realiseren. De schoot hoek verplaatste zich naar de gewenste locatie en de Genua stond erg mooi. Echter was deze oplossing veel te ingewikkeld en vertrouwde we onze eigen creatie niet genoeg om zo uren, of misschien wel dagen mee door te varen. We hebben wat concessies moeten doen, maar de schootshoek is nu naar buiten verplaats. Ook geen barber haul maar we hebben een tweede schoot naar voren gebracht. Deze grijpt aan bij de verstaging. Hierdoor is de schoothoek toch 30cm naar buiten gekomen en staat het zeil vele male beter bij ruimere koesen. Alles voor een beetje extra snelheid.

Aan het eind van de middag speelde Daan en Ollie een potje schaak met elkaar. Gisteren ging dit ongestoord maar vandaag besloot een Mahi Mahi in onze lure te bijten. Het spel werd gepauzeerd en de vis werd binnen gehaald. Jammer was deze mahi mahi veel te klein om te eten. Deze is dus weer terug gegaan.

Het avondmaal was een lekkere pasta. Gemaakt met de saus van de lasagne die nog in de vriezer zat. Erg lekker, maar we hadden net even wat meer pasta moeten maken. Er was nog trek en zo besloot Ollie popcorn te maken als toetje.
Na de afwas stond de rest van de avond in teken van kleren. Jeroen was opzoek naar een trui en een lange broek voor de nacht en kwam per toeval zijn muts tegen. Lekker op het kale koppie en ook Ollie en Daan reageerde enthousiast. Direct gingen beide heren ook opzoek naar hun outfit voor de nacht en beide toverde ze een muts te voorschijn. Veel wind en geen haar op je kop is niet fijn. Zeker niet nadat het hier zo koud geworden is. Elke dag wordt het kouder en het is nu nog maar 25 graden. Het is al maanden, nee meer als een jaar niet zo koud geweest en we genieten er oprecht van. Ja mensen 25 graden en koud… Jullie denken het, ik zeg het, helemaal gek die lui daar op die boot.

De Senang is nog steeds 140 mijl dichter bij Paaseiland dan dat wij zijn. Eigenlijk hadden we verwacht om wat in te lopen, maar dat wil niet echt lukken. Wij hebben momenteel (22:00 UTC-5) nog 1015 mijl te gaan.
Morgen niks bijzonders op het programma. Hopelijk kunnen we de nacht lekker doorzeilen. De laatste uren ligt de snelheid tussen de 6.5 en 7.0 knopen. Dit is een erg mooie snelheid, met de 15 knopen wind en 1 rif in het grootzeil.

Owja, gisteren heeft Daan zijn Bluetooth kop telefoon over de muur gegooid. Net nadat die allemaal dolfijnen om de boot had gehad. Erg zonde, nu maar hopen dat de dolfijnen kunnen genieten van de Red Hot Chili Peppers.

Ollie's Engels Corner

After 12 days at sea the atmosphere is becoming icy on the Challenger, with the temperature plummeting to a bone chilling 25 celsius onboard. Our bald heads are not equipped to deal with this environment and so the three sailors are hatted up for the first time in a year and half. Maybe the drop in temperature has also scared away all the nice pelagic fishies, with our only catch in the last few days being a baby dorado this afternoon, which after hauling up to the swim platform we decided should survive to swim another day. Hopefully we will meet him again someday once hes had a chance to get some extra fish fingers.

In sailing news, the afternoon was spent experimenting with different angles for the headsail, and eventually finding a satisfactory arrangement which has us spinning along at a comfortable 6.5 kts. Life is continuing in the familiar routine, with fresh bread a plenty, some games of chess, reefing, unreefing etc. In the night we will pass the 1000NM to Rapa Nui. Alles goed.

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

  1. Miha Hiha is een goud makreel.
    25 graden een muts? Watjes…

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ben benieuwd naar jullie kale koppies 😂
    ik zou blij zijn als het hier 25 graden zou zijn, maar snap als je meer/beter gewend bent dat het even wennen is.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...