Doorgaan naar hoofdcontent

De Doldrums

De de dag begon loom en traag… Het was grauw en er was ook nog eens geen wind. Welkom in de Doldrums. We hadden de hele nacht alleen met de genua gevaren, dat was de makkelijkste oplossing. De wind ging namelijk net helemaal liggen toen het donker was. Daan was toen ook net klaar om zijn bed in te stappen en Ollie lag al in droomland.
Nu met dag licht was het een andere verhaal. Om de rollende beweging van de Challenger te minderen, besloten we het 3e riff er in te zetten. Na het hijsen van dit kleine stukje grootzeil veranderde het vervelende rollen in rustig heen en weer wiegen. Tevens ging de snelheid ook nog eens met een halve knoop omhoog. Hadden we gisteren direct maar gedaan… tja wat was dat spreekwoord ook al weer? iets met een koe en zijn kont?

Naast uren lezen waren er ook wat nuttige taken deze ochtend. Ollie heeft een opfris rondje gedaan voor alle veiligheidsmiddelen en de sourdough starter moest gevoed worden, Dit houd in dat het mengels met gist/bloem en water aangevuld moet worden. Zonder "voeding" gaat de gist dood en hebben we geen lekker smakende en luchtige broden meer. Het voeden gaat erg simpel. Dit gaat op gewicht in een verhouding 1:1:1. In ons geval wordt er 1/4 cup starter uit het potje geschept en dit wordt gemengd met 1/4 cup water en 1/2 cup bloem. Helaas is met een weegschaal prutsen op een bewegende boot onmogelijk. De restant van de starter wordt gebruikt om brood te bakken. Vandaag geen vers brood, want die hadden we nog van gisteren. Morgen gaan we weer proberen een lekker vers brood te maken

De lunch was dit keer gebakken eitjes met het brood van gisteren. Het brood was nog wel even knapperig gemaakt in de oven. Simpel maar erg lekker.

Na de lunch was het tijd voor actie. De zon kwam door en we hadden behoefte aan schaduw in de kuip. Het zonnescherm ging dus omhoog, maar dat wel zo dat het niet in weg zit van de zonnepanelen. Hierna was het tijd om even lekker te zwemmen en te douche. Ons zoetwaterverbruik was iets wat te veel dus douchen gaat nu met een 1.5 liter fles waar een paar gaatjes in de dop zitten. Je kan zoveel zout water gebruiken als je wil, maar om je daarna af te zoeten heb je 1.5 liter. Dit blijkt meer als voldoende.

Daan had een naai projectje. De hoes van de gasfles moest wat worden aangepast. Met de aanpassing kunnen we makkelijk de gasfles open draaien zonder dat de hele hoes er af moet. Natuurlijk komt alles in 3 oud. Op het moment dat daar de naaimachine starte, kwam er wind en was er overal vis op de boot.
Stap 1 was de zeilen ophoog, Het rif moest er uit en de spinaker boom moest uit het voorzeil. Dit ging mooi snel! Hierna gingen wij ook mooi snel. Ruim 6 knopen over een vlakke oceaan.
De kleine visjes onder de boot vonden het maar niks dat we zo hard gingen. Ze konden de boot niet bijhouden en vielen te prooi aan een grote school tonijnen achter de boot.
Wij gooide in alle opwinden ook direct een vislijn uit, en ja hoor! BEET!!!! Helaas was de tonijn te groot en te strek voor de vis lijn van Ollie. Het resulteerde in een een gebroken lijn en 1 lure minder. Hierna hadden we geen succes meer met onze andere vislijn.

Het zeilen was wel fantastisch. 2 uur lang champagne zeilen, geen golven wel een beetje wind! wat een feest. Dit heeft ons 2 uur lang de goede richting op geholpen. Daarna ging de wind weer uit. Echt uit.
Het voorzeil werd ingerold en het grootzeil naar het 3e riff gebracht. Dobberen…. zeer frusterend maar dat is nu eenmaal zo in de doldrums. Gelukkig help de stroming ons een beetje de goede richting op.

Daan heeft deze avond weer eens een Lasagne gemaakt. Dit keer zonder gehakt maar met kip. Wel met een eigengemaakte tomaten saus en een zelf gemaakte bechamelsaus. Je zou haast niet geloven maar dit was weer verdomd goed gelukt.

Na de afwas hebben Daan en Ollie nog een spelletje gespeeld. Jeroen maakte een bakje koffie en begon aan de taak om Challenger weer in beweging te krijgen. Dit duurde een uur, maar we varen nu al ruim 2 uur met 1.5 knopen door het water! en dat nog eens bijna de goede kant op ook. ;) Als beloning wasren en dolfijnen, helaas was het donker. Maar door de lichtgevende algen waren ze fantastische mooi te zien in het water. Het leken net liggende torpedo's!

Daan, Ollie & Jeroen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...