Doorgaan naar hoofdcontent

Cola geploft

Vandaag een relax dagje aan de boot geprutst.

We hebben de GPS antenne van de stuurautomaat “Charlie de derde” geïnstalleerd.
De nood antenne voor de marifoon en het houdertje van het lampje van de reddingsboei opgehangen.
Ook hebben we 2 bakjes aan de binnenkant van de buiskap gemonteerd. Hier kunnen we veilig onze telefoons in doen tijdens het varen.

Voor het installeren van de GPS antenne voor de stuurautomaat moesten we nog een gat in de boot boren. Altijd spanned maar Daan heeft goed geboord, en we drijven nog :wink:

Jammer genoeg kwamen we er achter dat er een blikje cola was geploft onder de vloer. Dit hield dus in: alles onder de vloer vandaan, schoonmaken en alles weer terug. Behalve de cola, die slaan we nu ergens anders op. Dit was de 3e keer dat alles onder de vloer vandaan ging. 3 keer is scheepsrecht… laten we het daar maar op houden.

De tocht naar de watersportwinkel was helaas niet succesvol. Ze hadden niet wat we nodig hadden om de watermaker af te krijgen. Dit blijft dus over voor een van de volgende havens.

Nu we er toch waren, was dit het uitgekozen moment om nog een afscheidsbiertje te doen in Weymouth. Morgen namelijk richting het westen. Kijken of we ergens aan de zuidkust een mooie ankerplaats kunnen vinden.
De ankerplaats die we op het oog hebben is ongeveer 60 mijl varen. Een lange tocht, maar de wind lijkt prima :ok_hand:t3:

Ivm de stroming moeten we om 0700 varen. Morgen dus om 0600 op, dan het bootje uit het water halen en vertrekken.
Nu nog aflevering Band of Brothers en dan slapen.

Daan & Jeroen



Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...