Doorgaan naar hoofdcontent

Week 1 oversteek ZA , St Helena

De eerste week is ontzettend vlotjes verlopen. De eerste paar dagen hadden we als voorspeld wind van achter, maar wel iets meer dan voorspeld. We vaarden alleen met het voorzeil, want er was echt wel veel wind. Het leven aanboord was dus helemaal niet zo aantrekkelijk als we hadden verwacht. Gelukkig werd het na een paar dagen minder.

Na drie dage op zee hadden we nog steeds veel wind. Dat was opzicht niet zo erg, maar vanaf die dag ontstond er een kruiszee. Door de kruiszee vaarden de boot helemaal niet lekker en werd die af en toe op ze kant gegooid. Het waren ook niet de minste golven. Zo waren de meeste golven zeker groter dan 4 meter.

Het einde van de week was beter. Er kon weer normaal worden geslapen. Want met de zee die we hadden werden we alle kanten op gegooid. Nu moet jezelf nog steeds vast leggen, maar dan kan je wel heerlijk slapen.

Jeroen heeft twee broden gebakken en Daan elke dag een verse maaltijd op tafel gezet. Na de eerste week zit de vriezer ook weer helemaal vol met maaltijden. We hebben curry, pasta, wrapies en zelf aardappels, vlees en groente gegeten. Dat laatste hebben we ontzettend van genoten. Jeroen vind dit normaal helemaal niet lekker, maar nu likten die ze bord er bij af. Hoe komt dat? Daan had er een peper sausje bij gemaakt.

Cijfers van de eerste week:
Dag record: 169nm
Snelheid record: 7,0 knopen
Gemiddelde afstand: 139nm
Totale afstand: 976nm

Jeroen & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...