Vissen & pizza

Dit beloofde een fantastische dag te worden. We zouden namelijk gaan vissen met Teiki. Dat is de schoonbroer van Kiva en de vader van 1 van de 3 jongens die de pannenkoeken zo lekker vond. 

We werden rond 10:00 opgehaald en waren weer terug rond 17:00.

6 Hengels uit met 6 pluggen (van die nep vissen die wij ook hebben). Zo werd de kans dus vergroot om vis te kunnen vangen.

Als eerst gingen we naar een stuk naar het zuidwesten. Hier waren wat bergen onderwater waar de vis zou moeten zitten. De snelheid was tussen de 5 a 6 knopen en zo gingen we op jacht naar volgels. Waar vogels vliegen/duiken zit kleine vis. Waar kleine vis zit, zit grote vis. De eerste groep vogels was ons te snel. We konden ze net niet bij houden of waren net te laat gedraaid. De boot voor ons had wel geluk. Die hadden beet! Wij wachtte nog in spanning af…

Zo gingen we weer opzoek naar dezelfde vogels maar dan weer in de richting van de berg onderwater. We moesten geduld hebben, maar we werden beloond! 3 vissen in 1 keer aan de lijnen! Wat een sensatie!! Wat zat er aan? Hoe makkelijk krijgen we ze naar binnen? Hoe krijgen we ze aan boord? Wat als ze aan boord zijn?

Er wordt even wat gestunteld door ons maar met de tips van de professional Teiki kwam alles goed. Het was aan Ollie de eer om de eerste Vis aan boord te halen. Dit terwijl Daan de 2e naar binnen haalde en daarna was het de beurt aan Jeroen. Daan had de mooiste tonijn! Niet overdreven groot maar groter dan we zelf hadden gevangen.

Nu vinden wij het altijd een gedoe om een vis te slachten en om alles een beetje netjes te houden. Om een vis boot gaat dat heel makkelijk. Alles mag en kan vies worden. Maar een zooitje is het wel met al dat bloed. Daarna gewoon een paar emmers water door de boot en alles is weer schoon.

Van Taiki kregen we 1 van de 3 vissen mee. Overheerlijke verse tonijn genoeg voor 4 maaltijden! Wat een bijzonder gulle mensen zijn het hier toch. Je zou hier bijna niet meer weg willen. 

Terug op de boot hadden we ruim de tijd om ons klaar te maken voor het dinner. Kiva had ons uitgenodigd om te eten in het restaurant dat vernoemd is naar zijn Opa. Wat we later begrepen was de plek van het restaurant ook de lokatie van het huis van zijn opa en daar groeide hij dan ook op. Wat een bijzondere plaats om op te groeien. Zeker met de kleine vissershaven als voortuin.

We werden netjes opgewacht bij de haven door Kiva, zijn vrouw en 3 kinderen. Bij het restaurant werden de stoelen en tafels bij elkaar geschoven. Teiki kwam ook nog met zijn vrouw en 2 kids. Het beloofde weer een warme en gezellige avond te worden. Dit allemaal met overheerlijke pizza’s, garnalen, rijst, friet en natuurlijk kon de wijn niet ontbreken. 

De vrouw van Teiki had ook nog cadeautjes mee genomen voor ons. Ze vonden het heel mooi dat we ze uitgenodigd hadden een boord en hoe we omgingen met de kids. De cadeautjes waren handgemaakte zeepjes en natuurlijke oliën voor de huid. Dit maakt en verkoopt zij dan ook op het eiland. (Taumata, Rapa Nui)

We voelde ons deze avond helemaal onderdeel van de familie. Dat we elkaar niet altijd goed konden verstaan dat maakte helemaal niks uit. De kids speelde en daagde ons uit en er waren toch goede gesprekken. We waren allemaal erg nieuwsgierig naar elkaars achtergrond/werk/familie en toekomst plannen.  

Zo liep de avond aan zijn einde, de kids moesten naar bed en wij natuurlijk ook. De rekening was al betaald en daar was geen discussie over mogelijk… onvoorstelbaar 

Aan het eind van de avond gingen we voor het eerst in het donker met de dinghy terug naar de boot. Wat wij net zo spannend vonden als de rest. Gelukkig was de deining helemaal weg en konden we zonder problemen terug varen. Op de boot werden de beloofde berichtjes gestuurd dat we veilig waren aangekomen. 

Ze hebben plannen om naar Europa te komen. Hopelijk komt het zo uit dat we hun tijd in Europa net zo onvergetelijk kunnen maken. 

We blijven ons verbazen over dit eiland en zijn mensen. Dit kan toch nooit meer overtroffen worden?? Wat zijn we toch blij dat we hier die 21.751,74 kilometer voor gezeild hebben en dat het weer mee zit zodat we hier van de boot kunnen. Toch komt aan alles een einde. Vanaf morgen staat alles weer in het teken om te kunnen vertrekken. Wat kleine boot klusjes, gas regelen, boodschappen doen en daarna kijken wanneer we uitklaren. 

Daan, Ollie & Jeroen