Doorgaan naar hoofdcontent

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten.

Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in het water. De val was door geschavield en dus viel het zeil zo in het water. Het vervelende is vooral dat we nu de val opnieuw moeten doorhalen door de mast en hiervoor moet een van ons de mast in. Gelukkig was dit bij de tweede poging gelijk gelukt en hadden we de val binnen no time weer zoals die hoort. We hebben het zeil weer vliegend gehesen, maar nu met een verloop stukje naar de spinakker val. Zo varen we ook met de spinakker.

Dit ging helaas ook niet goed. Zondag 17/08 hebben het zeil nog naar beneden gehaald om te checken op schaviel punten. Die konden we niet echt vinden en dus ging die weer omhoog. Helaas tijdens de middag van Maandag 18/08 was er weer een grote knal. Deze keer was het de spinakker val. Die kunnen we helaas niet maken nu, want om die door te halen moeten we helemaal naar boven in de mast. Dit kan alleen als we in een windstilte terecht komen. Misschien gebeurt dat wel in de doldrums, waar we steeds dichterbij aan het komen zijn. Voor nu varen we nog alleen met de genua 3 en het grootzeil met het tweede rif erin.

Dan het hoogtepuntje. We hebben weer een vis gevangen. De laatste vis is nogal een tijd geleden. Namelijk in Fiji. Dat is bijna een jaar geleden alweer. We vingen op Maandag 18/08 een mooi Wagyu van ongeveer 50cm. Zeker genoeg voor twee avondmaaltijden. Dezelfde dag hebben we de vis gestoomd met een marinade van knoflook, peper, olijf olie en citroensap. Dit serveerde we met verse bloemkool en zelf gemaakte gebakken aardappeltjes. Over het eten mogen we dus niet klagen. Jeroen heeft al een aantal broden gebakken en Daan kookt elke avond. Het lekkerste was een in de oven gebakken tonijn pasta.

Dan nog even de cijfers van de eerste week:

Afstand te gaan naar de Azoren bij vertrek Sint Helena: 3717nm
Gevaren afstand: 721nm
Gemiddelde snelheid: 4,2 knopen
Dag record: 120nm
Afstand te gaan: 3024nm

Jeroen & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...