Doorgaan naar hoofdcontent

Leeuwen uitdagen

We werden vanochtend wakker door de apen die op ons dak sprongen. Gister gingen we trouwens slapen onder gebrul van de een grote mannetjes leeuw. Wat een gaaf gevoel was dat zeg. Enige nadeel van z'n tent midden in een safari park? Dat het ontzettend koud was s'nachts brrrrrrr…… Gelukkig hadden ze ons goed veel dekens mee gegeven en zelfs een klein gaskacheltje.

We werden vroeg opgehaald door Edward, want we gingen ergens buiten en het park ontbijten. Een soort farm house, waar ze allemaal dingen verkochten wat ze in de regio maken/groeien. Na het ontbijt was het tijd om naar Edo park te gaan. Dit is een veel groter reservaat dan Schotia en is in tegenstelling van Schotia in bezit van de overheid. Hier mochten we met onze eigen auto's rijden. Omdat dit park zoveel groter is, is de kans ook ene stuk kleiner dat je wat ziet. Uiteindelijk hebben we wel nog een olifant gezien en een groepje leeuwen. Alleen er was een probleem met die leeuwen. De doen namelijk helemaal niks en liggen maar een beetje op de grond te chillen. Niet leuk voor foto's dus. Wij (franse stel, Jeroen en ik) kwamen op het fantastische idee om een leeuwen brul af te spelen op de speakers van de auto. Daan kon met het weinige internet wat we hier hadden nog net een brul vinden op spotify. 3… 2… 1… Brruuuulll!!!!! Wat we niet wisten was dat de speakers op vol vermogen stonden. Dus de brul was levend echt en mega hard. De leeuwen kwamen gelijk overeind en keken ons verslindend aan. Uuittt uit uit!! riepen we allemaal in koor. Dit was misschien toch niet z'n goed idee hahaha, maar we hebben er wel ontzettend hard om moeten lachen in de auto en de foto's zijn wel goed gelukt missie geslaagd.

Even later bij een restaurant midden op het park kwam Edward naar ons toe. Die zij heel verdacht; weten jullie toevallig wie dat leeuwen geluid heeft op gezet. We grinnikten en zijden we hebben geen flauw idee….. Toen moesten we met ze alle erg hard lachen samen met Edward. Die vond het namelijk ook erg grappig.

Na Edo park hebben we nog een middag safari gehad in Schotia waarbij we de leeuwen hebben zien jagen. Helaas waren dit stomme en slechte leeuwen, want ze waren zo dichtbij de impala's en nog kregen ze het niet voor elkaar om met ze allen even lekker te snacken. Wij gingen nog wel even heerlijk snacken, want tot onze verbazing kregen we nog keer avond eten bij het braai huis midden in het park.

Hierna was het tijd om naar huis te gaan. Wat was dit een ontzettend gave ervaring zeg. Een van de hoogte punten van onze reis om de wereld.

Jeroen en Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...