Doorgaan naar hoofdcontent

We moeten de mast in

We varen inmiddels al meer dan 10 dagen met het 3de rif in het grootzeil. Het zeil staat zo ontzettend mooi. Er zitten af en toe nog wel wat buien in de lucht en daarvoor is dit zeil ook perfect. Als er echt veel wind uit een bui komt rollen we het voorzeil in en dan kunnen we met het 3de rif ontzettend veel wind hebben. Omdat die al zo lang staat zijn we er vandaag achtergekomen dat het zeil tegen de stag aan duwt die vervolgens slijtage plekken maakt op de zaling. Er is al een een duidelijk slijtage punt zichtbaar en dit moeten we oplossen. We moeten er in ieder geval voor zorgen dat de slijtage plek niet erger wordt.

Met de naaimachine maakte Jeroen twee bescherm stukjes van leer. Heel simpel maar het werkt denken wij wel. Een stukje leer met een beetje klitten band, zodat we hem mooi om de zaling kunnen vastmaken. Toen moesten we de mast in. Gelukkig niet hoog van de eerste zaling daar ben je zo. Het was dan ook zo gefixt. Binnen 5 minuten was Jeroen weer beneden en houden we nu hopelijk het schavielen tegen.

Nu de naaimachine toch nog op tafel stond dacht Daan daar mooi even gebruik van te maken. Er zitten allemaal gaten in ze kussenslopen. Die zijn eigenlijk aan vervanging toe, maar dat komt wel weer in Nederland. Voor nu leek het hem handig ze weer even aan elkaar te naaien. Echter maakte Daan een stomme fout tijdens het doorhalen van het draad door de naald, waardoor het pinnetje waarmee je de draad door de naald duwt krom was gebogen. Hij was gelukkig niet afgebroken. We moesten hem alleen even terug buigen en toen deed die het weer.

We hebben nog best wel wat verse groenten aan boord en die zien er nog uitstekend uit. We moeten nog ontzettend lang varen en zullen dus uiteindelijk zonder groenten komen en dus geen vitaminetientjes. Om dit zo lang mogelijk uit te stellen. Besloten we om wat vaker uit blik te eten en dit af te wisselen met verse gerechten. Voordat we vertrokken heeft Daan alle blikken bekeken en een selectie gemaakt op blikken die als eerst op gegeten moeten worden. We hebben niet gekeken naar houdbaarheidsdatum maar vooral naar de staat van de blikken. Sommige van de blikken roesten namelijk best wel erg. Deze blikken heeft die in een tas gedaan met een lijst om zo te zien wat er allemaal in zit. De tas staat bij de watermaker zodat we er goed bij kunnen. Hoog op het lijstje stond chili con carne. Dit is nog een blik dat bij de Makro vandaan komt. Wonder boven wonder was die nog steeds goed en wat hebben we er van genoten.

Gevaren afstand: 161nm
Gemiddelde snelheid: 6,7 knopen
Afstand te gaan: 3249nm

Jeroen & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...