Doorgaan naar hoofdcontent

Suckerbröd

Wat een rare titel he? Dit is hoe Ollie dit altijd noemde bij ons aan boord. Kunnen jullie al raden wat het betekend? Jeroen heeft die gemaakt vandaag in de bakkerij. De laatste keer dat we dit hebben gemaakt is op de oversteek van Tahiti naar Fiji geweest. Toen was het veel te zoet en waren we er alle drie misselijk van geworden. De derde man toen aan boord was Justin. Zoet en komt uit de bakkerij. Ja je raad het al suikerbrood. Onze bakker had weer goed ze best gedaan en kon er zelf in ieder geval erg van genieten. Helaas vond ze lichaam het toch niet zo lekker, waardoor die s'avonds door de wc gezakt was.

Tijdens het afwassen na het avondeten hoorde we in eens iets op de VHF. Allebei waren we stom verbaasd want dat kon maar een ding beteken. De boot die naast ons vaart roept ons op. We wisten namelijk al dat er op ongeveer 10 mijl van ons vandaan een groot Chinees vrachtschip vaarde. We rende naar VHF, maar helaas hebben daarna niks meer gehoord. Jammer het was toch wel leuk geweest om andere live stem te horen.

Dan nog een wonder. De truien zijn weer uit de kast getrokken. Het koelt s'avonds inmiddels erg af en dus is het tijd voor warme kleding. De temperatuur daalt naar ongeveer 26 graden, maar met de wind erbij voelt dat natuurlijk kouder aan. Ons hoor je niet klagen, want o wat is het lekker met een warme trui aan. Het zou alleen nog maar kouder moeten worden vanaf u. Aan het water is dat nog niet echt af te lezen. Dat is al meer dan een week consistent gebleven op 27,8 graden. Toch is dat al wel een graad kouder dan het water was in Indonesië.

Gevaren afstand: 145nm
Gemiddelde snelheid: 6,0 knopen
Afstand te gaan: 2293nm

Jeroen & Daan

Reacties

  1. Wat een ontzettende gave foto

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Klaas en tessa25 mei 2025 om 23:58

    Hihi lekker weer die truien. Lekker bezig mannen, over de helft, ga zo door en doe voorzichtig!! Xx

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...