Doorgaan naar hoofdcontent

Lucht aanval

Het is vannacht beduidend harder gaan waaien. De grote genua stond er nog op helaas. We besloten vannacht om hem een stukje in te rollen, zodat we niet over powert varen. Ideaal is dit niet. Het slecht voor het zeil, want die is hier niet voor gemaakt. Maar soms moet je wel, want het was nog niet zo erg en anders hadden we s'nachts een zeil moeten wisselen. Ook verre van ideaal.

S'ochtends hebben we eigenlijk direct het voor zeil naar beneden gehaald. Soepel ging het niet maar het is gelukt zonder dat er wat kapot gegaan is. Het heisen van de kleine genua was daarna zo gebeurd. Er stond wel een aardig windje dus dan kost het ontzettend veel kracht om het zeil te heisen. Jeroen heeft ze kracht training dus weer gehad. Nog even het zeil uitbomen en we gingen weer met een prachtige snelheid vooruit.

Na de lunch hoorde plotseling erg veel kabaal. We rennende naar buiten. Wat bleek, er kwam een ABF (Australian border force) vliegtuig super laag over vliegen. Zo gaaf om te zien, voor je gevoel kan je hem bijna aanraken. Daarna werden we zoals verwacht op geroepen. Met de vragen wat onze bestemming was en of nog naar …. eiland gaan. Toen we vertelde dat we naar Durban, Zuid Afrika aan het varen zijn was het even stil. Ze moesten vast gedacht hebben wat zijn dat nou voor gekke. Wij moesten er om lachen op de boot. Alles was natuurlijk in orde en iedere vervolgde zijn weg.

Het avond eten was een overblijfsel van twee dagen geleden. Pasta chicken alfredo en voor de verandering heeft Jeroen het op gewarmd. De wonderen zijn de werelden nog niet uit.

Gevaren afstand: 153nm
Gemiddelde snelheid: 6,4 knopen
Afstand te gaan: 4398nm

Jeroen & Daan

Reacties

  1. Ze hebben vast gedacht; wat zijn dat voor een idiote Nederlanders, ze moesten eens weten wat jullie al achter de rug hebben haha 😂 Mooi man.
    Maar jullie gaan lekker zo met deze wind! Ga zo dooooorrrrr😘

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...