Doorgaan naar hoofdcontent

Ipad stuk?

Het eerste wat Daan s'ochtends tegen Jeroen zei; Jeroen de grote Ipad is omgevallen in de kuip. Nee hoor zei hij, die heb ik daar neer gelegd. Huh? maar waarom dan? Jeroen was vanochtend bezig geweest met contact spray. De porten van de iPads/ iPhones willen in deze zoute omgeving nog wel eens slecht worden. Die van zijn telefoon is al een tijdje aan het klooien, maar die van de iPad werkt nog uitstekend. Nadat die de contact spray in zijn telefoon had gespoten, bedacht die zich om de iPad ook even een preventief beurtje te geven. Helaas ging dat met de iPad niet zo goed als met zijn iPhone. Toen hij na een half uurtje de iPad wou gaan gebruiken zaten er allemaal vocht vlekken achter het scherm. De touchscreen doet het nog wel zo kon die de iPad snel uitzetten. Vervolgens heeft de iPad in een circulatie van zon en schaduw afgewisseld om zo het vocht er een beetje uit te krijgen. We denken dat het miss is gegaan bij de speaker gaatjes. Morgen kijken we of het beter is geworden. Wat zou het zonde zijn als we die niet meer kunnen gebruiken.

Daan bakte s'middags een lemon cake. Met een lekker icing. Moeilijk was het niet, want het was een kant en klaar cake pakket. Alleen even mixen en het kon zo de oven in. Het smaakte goed. We kunnen hem helaas niet nog een keer maken, want we hadden maar een pak aan boord. Wel kunnen we nog brownies maken en normale zelfgemaakte cakes. Geen idee of we dat gaan doen, want het is nogal veel een hele cake voor twee personen. Je eet je er toch altijd wel misselijk aan.

Vandaag zijn we ook precies twee weken onderweg. We hebben mooi hard gevaren deze week. In totaal hebben we deze week 1121 mijl gevaren. Dat is 160 mijl per dag en een gemiddelde snelheid van 6,7 knopen. Wat een snelheden zeg hier zijn we ontzettend blij mee. Op naar een goede derde week.

Gevaren afstand: 142nm
Gemiddelde snelheid: 5,9 knopen
Afstand te gaan: 3110nm

Jeroen & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...