Doorgaan naar hoofdcontent

Harry is gescheurd

Om 05:00 rolde Daan het voorzeil weer uit. De wind was rustig af genomen en hij vond het wel veer tijd om wat sneller te gaan varen. Wel moesten we wat op sturen. Hierdoor maakte het zeil minder klappen. Zo vaarde we met een mooie snelheid een mooie dag te gemoed.

Tijdens het dagelijkse controle rondje om de boot kwamen we er achter dat er boven op de hydrovane (Harry) een paar scheurtjes zitten. Gelukkig boven op en niet midden in het doek. Deze scheurtjes konden we makkelijk repareren door er stukjes zeiltape overheen te plakken. Binnen 5 minuten was dit klusje alweer klaar. Mocht die toch nog verder scheuren hebben we altijd nog een nieuw Harry doek liggen. De laatste keer dat we hem hebben vervangen is in Curaçao geweest. Dus hij houdt het al een stuk langer vol dan het eerste doek.

Voor de lunch hebben we het overgebleven broodje van eergisteren opgepiept. Het avond eten was een groene curry die we ook alleen maar moesten warm maken. Die hadden we ook eergisteren gemaakt. Weinig activiteit in de keuken dus. Een groot voordeel. Je raad het al bijna niks om af te wassen. Dat is ook wel eens fijn.

Net voor het avondeten kwamen we er nog achter dat de rits een stukje los was gekomen van de zeiltjes onder de buiskap. De rits was nog helemaal intact, maar het draad waarmee die vast zit aan het zeiltje was een beetje los gekomen. Het was maar een heel klein stukje en dit hebben we opgelost met de easystitcher.

Gevaren afstand: 153nm
Gemiddelde snelheid: 6,4 knopen
Afstand te gaan: 2567nm

Jeroen & Daan

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...