Doorgaan naar hoofdcontent

Sydney FC - Daan in Australie

14/11/2024

Voetbal, dat is mijn passie altijd al geweest en nooit veranderd. Wat doe ik als ik een lange tijd op zee ben geweest en geen internet had? Direct alle uitslagen checken en eventuele transfers. Dit heb ik en miss ik nog steeds enorm. In Nederland was ik er dag en nacht mee bezig 7 dagen in de week. Coachen, trainen, workshops, data en natuurlijk wedstrijden. Dit was mijn leven voor deze lange reis. In Australië is voetbal lang niet zo groot zoals in Nederland of de rest van Europa. Toch weet ik dat er aardig wordt gevoetbald hier. Nooit heb ik me verdiept in het Australische voetbal. Het zegt al genoeg dat ik maar een voetballer uit dit land kan opnoemen en ik ken er een hoop. Kunnen jullie nog herinneren dat we tegen Australië speelde in de groepsfase van het WK 2014? Tim Cahill scoorde toen een fantastisch doelpunt tegen ons. Toch wonnen wij door doelpunten van Robben en Van Persie. 

In Australië heb ik me een beetje verdiept in het voetbal hier. Het is de vierde sport van het land. Nummer 1 rugby, 2 aussie rule football, 3 cricket en 4 voetbal. Met een bevolking van 28 miljoen, is het dus logisch dat het niveau hier een stuk lager is dan in Europa. Toch wou ik graag langs gaan bij een van de top clubs. Dat is Sydney FC geworden geen idee waarom, maar het had zo moeten lopen want het is een fantastische ervaring geweest. Na wat research over de club kwam  ik er achter waar het trainingscomplex zich bevindt. Net buiten de stad een trein rit van een uurtje. Goed te doen, dus besloot ik in de morgen van 14 november naar het trainingscomplex af te reizen. Het bleek nog een half uurtje lopen te zijn vanaf het metro station. Het is mooi weer dus goed te doen. Krijg ik tenminste weer wat beweging na al dat feesten. Eenmaal aangekomen bij het complex kwam ik er achter dat de club het complex deelt met twee scholen. Het clubgebouw zag er mooi uit en de velden ook. Wel vond ik dat ze nogal weinig velden hadden. Een gras veld en twee kunstgras velden. Na een rondje te hebben gelopen was het tijd om even naar binnen te gaan. Ik wil namelijk graag met wat trainers praten. Om verschillende vragen te stellen over de visie van de club. Ik liep naar de voordeur, maar die ging niet open. He! vervelend, kijk daar een deurbel dan zal er vast iemand komen. Helaas kwam er geen gehoor. Na een uur buiten te hebben gewacht kwam de conciërge naar buiten om het afval weg te gooien. Ik bedacht me geen moment en stapte direct op de meneer af. Hij had helaas geen bevoegdheden om mij binnen te laten, maar kan wel iemand sturen die dat wel heeft namelijk Jay. De coördinator van de academie. Na een klein praatje buiten te hebben gemaakt bood hij aan om mij een rondleiding te geven en een briefing te geven over de visie van de club. Wat een goed mens zeg! Hij liet me alles zien en bleef maar vertellen over de club. Super interessant, veel dingen kwamen overheen met Vitesse, maar een hoop ook echt niet. Dit bespraken we dan, dit geeft je een andere kijk op dingen en dus is het heel leerzaam. Het was zo leuk dat ik er van 12:00 tot 19:30 ben geweest. S’avonds heb ik de training mogen bijwonen van de O13/O14/O15 en O16 de middenbouw. Ik mocht helaas niet op het veld, maar de Trainer van de O23 heeft toestemming gegeven om morgen ochtend te helpen met een training van de O23, waarbij ik dus wel het veld op mag. Wauw! wat fantastisch zeg, Jay vroeg of ik sportkleding bij me had. Ja die heb ik wel maar niet van de goede sponsor. Ik weet toevallig dat sponsors hier erg moeilijk over kunnen doen van mijn tijd bij Vitesse. Ik heb daar een keer sokken aan gehad van Adidas, terwijl wij gesponsord werden door Nike. Dat werd echt niet op prijs gesteld. Hier gelden dezelfde regels. Ze gebruiken hier Under amour en dus kreeg ik een kleding setje van Sydney FC. Hij zei direct; hou maar joh, heb je gelijk een leuk aandenken aan ons. Ik bedankte Jay heel erg, want hij gaf me een broek, shirt, trui en een pet. 


De volgende ochtend kwam ik er al snel achter dat het een herstel training is. Helaas jammer ik weet hoe dat te werk gaat. Beelden bekijken, analyseren en reflecteren daarop. Daarnaast is er op het veld weinig voetbal, maar alleen herstel loopjes. Niet helemaal wat ik ervan had voorgesteld. Jim de trainer van de O23 had dit zelf eigenlijk ook wel door en gaf aan dat ik de volgende training weer kan komen als ik wil. Dan zouden ze een normale training doen en zich voorbereiden op de wedstrijd van zaterdag. Dat wou ik natuurlijk heel graag. 


Twee dagen later stond ik dan met ze op het veld. Wat mij in eerste instantie op viel dat er mega veel trainers waren. Handig maar in mijn optiek te veel. Voetballers hebben altijd een mening en het is soms al moeilijk om met een iemand samen te werken. Ook trainen ze hier niet met hun eigen leeftijd, maar met ze allen. De O18/O20 en O23 trainde dus allemaal samen. Dit heeft voordelen als ze bijvoorbeeld spelers moeten doorschuiven weten ze precies met wie ze spelen, maar het heeft ook nadelen. Sommige jongens van O18 zijn nog niet uit de groei en om dan tegen mannen van 22 te spelen is niet goed voor je ontwikkeling. Is mij altijd verteld door de fysiek trainer van Vitesse. Af en toe is het goed om jezelf te meten, maar niet consistent. Ook kan je moreel hier flink een domper van krijgen, omdat je het waarschijnlijk vaak aflegt tegen de oudere gasten. Het niveau is ook echt een heel stuk lager dan dat ik gewend ben. Dit heeft ook grote deels te maken met dat er alleen maar rijken mensen op voetbal zitten. In Nederland betaal je een contributie van ongeveer 70 euro per kwartaal (kan meer zijn) en als je bij een profclub speelt wordt dit allemaal betaald. Daar wordt je thuis zelfs opgehaald met busjes. Hier betalen de ouders 3000 AUD omgerekend 1800 euro per jaar. Dit is exclusief voetbal schoenen die als je zo vaak traint maar een paar maanden mee gaan. Belachelijk duur dus, dit komt omdat de Australische regering geen subsidies betaalt aan sportvereringen. Alles moet dus van omzet, sponsors en de bijdragen van de spelers zelf vandaan komen. In Nederland betaalt de overheid veel geld aan sportverenigingen, om sporten voor iedereen toegankelijk te maken. Laat nou juist onze beste speler aller tijden uit een gezin te komen waar ze geen cent te makken hadden Johan Cruijf en wat dacht je van Sneijder nog een schoffie van de straat. Die vroeger van de straat geplukt werd door de politie door te veel kattenkwaad. De spelers van de straat hebben iets extra’s in hun spel. Ze spelen alsof hun leven er van af hangt. De spelers in deze academie hebben dit niet. Het zijn allemaal preutsen lieve jongens, want de jongens van de straat hebben geen geld om bij een vereniging te  gaan voetballen. Zonde maar wel de werkelijkheid. 


De grande finale van het bezoek aan Sydney FC was toch echt wel de VIP tickets voor de derby Sydney FC - Western Wanders. Twee rivalen die allebei gevestigd zijn in Sydney. Blauw tegen rood. Noord tegen zuid. Een wedstrijd die je kan vergelijken met Ajax - Feyenoord. Jay gaf aan dat hij met mega korting VIP tickets kon regelen voor de wedstrijd. Deze week speelden het eerste elftal niet, want het is interland periode. Volgende week wel en dit was de wedstrijd van het seizoen. Dit aanbod kon ik niet laten schieten en ging ik natuurlijk vol voor. Wat ik precies kon verwachten met deze tickets wist ik echt niet. Helemaal verbaast liep ik door de VIP lounge om vervolgens via de spelers tunnel naar het veld te lopen. Daar stond ik dan naast de coaches van beide teams in een stadion waar 40 duizend mensen zaten. Wat gaaf zeg ik liep door alle sterren heen zoals Madelyn Cline en actrice van de Netflix serie Outer bank. Ook kreeg ik gratis eten en drinken wat luxe zeg. Dit heb ik zelfs bij Vitesse toen we kampioen werden nog nooit mee gemaakt. Ik werd letterlijk bediend als een ster. Jay heeft er zelfs voor gezorgd dat ik op de aller beste plek van het stadion zat. Precies in het midden net boven de spelers tunnel op luxe sofa stoelen. Er werd natuurlijk ook gevoetbald de wedstrijd op zichzelf was al een spektakel. Er werden veel doelpunten gescoord. Sydney Fc won met 4 - 1. Wat een entertainment en prachtige ervaring. Na de wedstrijd heb ik Jay nog opgezocht die ergens anders in het stadion zat. Ik heb hem hartelijk bedankt voor alles wat die gedaan heeft voor mij en hem het beste gewenst hij is echt een topper!


Dit is echt een van de beste momenten in Australië geweest. Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is om een beetje brutaal te zijn soms. Een brutaal mens heeft de halve wereld zeggen ze wel vaker. Als ik niet een uur had gewacht om vervolgens de conciërge aan te spreken was dit allemaal niet gebeurd. Ik ben hier echt dankbaar voor en als ik ooit terug ga naar Australië zal ik zeker weer een kijkje nemen bij Sydney FC.


Daan








Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...