Doorgaan naar hoofdcontent

Daan in Australie - Skydive

18/10/2024 Airlie beach

Airlie beach is tot nut toe echt super leuk. Het is een klein toeristisch straatje wat erg opleeft en de middag/avond. Dit is ook de HUB voor de beroemde Whitsunday boot tour. Veel backpackers gaan hier 3 dagen op een boot om de Whitsunday eilanden de verkennen. Dat kost enorm veel geld en ik heb er dus voor gekozen om dit niet te gaan doen. Ik heb namelijk de afgelopen twee en een half jaar op een boot idyllische eilandjes bezocht. Wel heb ik er voor gekozen om een Skydive te boeken. Vraag me niet waarom, maar ik heb het gedaan. Volledig buiten het budget?  Ja dat is het zeker, maar het sprak me zo erg aan dat ik het niet kon laten. 


Omdat ik gister na aankomst gelijk de kroeg in was gedoken en ik vervolgens in mijn hangmat heb geslapen waar ik al om 07:00 uit gebrand werd door de zon was ik s’ochtends niet echt vooruit te branden. Ik besloot een stukje te gaan hardlopen om vervolgens een bakje aardbeien kwark met zelf toegevoegde verse aardbeien te eten. Wat knapte ik hier van op zeg. Vandaag wou ik eigenlijk verder niet zoveel doen, omdat ik morgen erg vroeg moet klaar staan voor bus die mij naar het landingsbaantje brengt waar ik de skydive ga doen. Ik besloot dus om even heerlijk een plons in het zwembad te nemen. Waarbij ik in gesprek kwam met een Australische AVL team ook wel Aussie rule football genoemd. Had ik hier ooit van gehoord? Nee nog nooit van gehoord. Dat verbaasde hun ook. Dus betekende dat ik een kleine uitleg kreeg van de boys waar ik totaal niks van begreep. Verder was het erg gezellig zo gezellig zelfs dat ze mij mee vroegen op hun boot feestje. Wil ik dit eigenlijk wel? ik moet morgen toch echt een beetje fit zijn. Gelukkig won mijn intuïtie het en besloot ik te gaan feesten op een geboekte party boot. Als nette Nederlander nam ik een kratje bier mee als bedankje, maar of dit echt nodig was geweest nou niet dus. Die gasten hadden vakantie en besloten zich helemaal klem te zuipen. Iedereen had een doos bier in de handen. Dat wordt nog wat dacht ik. Uiteindelijk liep het allemaal goed af en was het een geslaagd feestje. Zelfs zo een geslaagd feestje dat we met all onze blote leuters stonden te dansen. Dan vraag je natuurlijk af hoe dat nou zo kan gebeuren. De jongens zetten een nummer op waarbij je normaal je broek uit moet doen. Beetje hetzelfde wat wij hebben met shirt uit en zwaaien hebben zijn met broek uit een zwaaien. Alleen de meeste waren al zo dronken dat ze vergeten waren dat ze alleen een zwembroek droegen dus stond de helft al naakt op de boot te dansen. Ja dan moet iedereen. De kapitein kon er gelukkig om lachen. We hebben de avond afgesloten met nog wat drankjes in de kroeg tot in de late uurtjes . Toen besloot ik toch echt naar mijn hangmatje te gaan, want ik had nog vier uur slaap en dan moest ik klaar staan. 


Gelukkig ben ik nog jong en fit en was wakker worden dus ook niet echt een probleem. Kater? jazeker maar dat mag de pret niet minder laten worden vandaag. Weer een schaaltje met kwark en aardbeien om vervolgens naar de bus te lopen waar ik mooi op tijd was. De mensen die stonden te wachten voor bus waren allemaal erg gespannen. Er was een iemand die het eerder had gedaan en die maakte zoals het hoort de rest nog nerveuzer. Mijn spanning was ver te zoeken  ik had er vooral erg veel zin in. De busrit was ongeveer 30 minuten, waarna we aan kwamen bij  een klein landingsbaantje. Naast de landingsbaan stond een klein hutje die zelfvoorzienend was met een zonnepanelen en een waterreservaat. We werden erg leuk ontvangen. Natuurlijk maakte de instructeurs gemene grapjes en waren wij allemaal erg onder de indruk wat ons wel niet te wachten staat. Ik mocht als eerste samen met 5 andere. Vanaf dat moment ging het allemaal echt heel erg snel. Je werd vast gezet in een harnas. De instructeur kon zijn harnas aan jou vast maken. Wij moesten als eerst het vliegtuig in wat bekende dat we als laatst het vliegtuig uit gaan straks. Vanaf hier begon er toch wel wat meer spanning te komen en de kater was in een keer weg. Ik heb trouwens ook maar niet gezegd dat ik waarschijnlijk nog een beetje kachel was. Lijkt me beter, uiteindelijk maakt dat verder ook niet zoveel uit want je doet eigenlijk niks zelf. Op het moment dat de laatste personen in het propeller vliegtuigje waren gestapt ging de schuif deur dicht en maakte de piloot vaart om op te stijgen. Het duurde even voordat we op juiste hoogte waren we gingen namelijk naar 15000ft dat is omgerekend ongeveer 3km. Dan denk je wel ff hopelijk zit alles goed vast. Toch kon ik het niet laten en vroeg ik mijn instructeur of we een trucjes in de lucht kunnen doen. Ja hoor dat kan zeker gaf die aan. We doen 2 achteruit salto’s  als we uit het vliegtuig springen. 


15000ft ja hoor we waren op de juiste hoogte. De schuifdeur ging open en daar ging de eerste. Het leek wel of ze door een orkaan naar buiten werd gezogen. Echt heel indrukwekkend. Voor ik het wist waren wij aan de beurt. 3.. 2.. 1.. AAAHHH!!! WOOOW!!! YEAHH!!! dit is wat je hoort als je het filmpje bekijkt. het was echt indrukwekkend. We deden salto’s en daarna gingen we ook nog tollen. Ik mocht de parachute zelf sturen en het uitzicht was een van de mooiste die ik ooit heb gezien. Wat is dit gaaf zeg. Iedereen moet dit een keer in ze leven hebben gedaan. 


Daan








Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...