Doorgaan naar hoofdcontent

Op naar het surf dorp van Lombok

Tijd om de zeilen te hijsen en koers te zetten naar de zuidkust van Lombok! Bestemming: Gerupuk, een baai die volledig in het teken staat van golfsurfen. Het plan is om hier een paar weken te genieten, vele golven te pakken en als alles doorgaat misschien nog een van onze laatste bezoekers te verwelkomen. Of wie weet zelfs dé laatste, voordat we de grote reis terug naar Nederland maken. Gelukkig duurt dat nog een paar maand, eerst: surfen!

Het stukje naar Gerupuk was net iets te ver om in één ruk te zeilen, dus maakten we een pitstop voor een nachtje in de Belongas-baai. Rond het begin van de middag lieten we het anker zakken in 17 meter water. Wat een fijn plekje was dat zeg! Volledig beschut tegen de deining, echt een oase van rust. Bij de ingang van de baai krioelde het van de visplatformen, van die gekke drijvende stellages gemaakt van piepschuim en bamboe. ’s Nachts komen de vissers daar tot leven, zitten ze de hele nacht op die wiebelige vlotjes te vissen. Best een bizar gezicht, zo’n mini-dorp op het water.

De dag erna zeilden we door naar Gerupuk. Ook daar lag de ingang weer tjokvol met die visplatformen, dus het was goed opletten geblazen. Vooral die lange drijvende lijnen waarmee ze aan de bodem vastzitten. Je wilt echt niet dat je schroef daar een knoop in legt. We vaarde meteen langs de eerste surfspot, en wauw, wat een drukte! Boten overal, surfers krioelend in het water... een golf voor jezelf pakken is hier duidelijk geen optie. Maar mooi? Dat is het zeker. De vibe is goed, het water glinstert, en wij liggen nu klaar om een paar weken te genieten van dit surfparadijs. Laat die golven maar komen!

Vanaf morgen doen we in delen Daan zijn avonturen in Australië posten op de blog. Nu alvast een klein voorproefje:

12 oktober 2024 begon mijn avontuur in Australië. De bedoeling is dat ik jullie meeneem in alle avonturen die ik heb beleefd de afgelopen tijd. In totaal ben ik 74 dagen in Australië geweest. Van die 74 dagen heb ik 58 dagen met een backpack rond gewandeld in dit o zo grote land. Dit land is bijna groter dan heel Europa! Terwijl er relatief weinig mensen wonen, 28 miljoen. In deze periode ben ik van Cairns naar Melbourne gereisd. Dit is 2800 KM dat is dezelfde afstand van Amsterdam naar Istanboel. De route van Cairns naar Melbourne is fantastisch dit is namelijk de beroemde oost kust. Zo zul je lezen over prachtige stranden, waar de Aussies laten zien hoe goed ze kunnen surfen. Daarnaast komen we bij adembenemende nationale parken zoals de blue mountains in Sydney met watervallen, kangaroos en koala’s. Maar er zijn ook minder leuke verhalen zo heb me wel is onveilig gevoeld meer van dit lees je in mijn verhaal over Australië. 


Daan & Jeroen





Reacties

Populaire posts van deze blog

Orkaan op komst!

We liggen nog steeds voor anker bij Terceira, terwijl Gabrielle inmiddels is uitgegroeid tot een heuse orkaan. Volgens het lokale nieuws haalt ze nu categorie 4, maar tegen de tijd dat ze hier in de nacht van donderdag op vrijdag langskomt, zou ze hopelijk afgezwakt zijn naar categorie 1. Dat klinkt iets wat geruststellend, maar omdat de orkaan nog een paar dagen weg is kan er veel veranderen. Voorlopig voorspellen ze nog steeds windstoten van zo’n 130 tot 150 km/u en golven tot tien meter. Niet bepaald het soort weer waarbij je gezellig buiten een kopje koffie drinkt. Het grote voordeel is dat deze baai aan de goede, beschutte kant van het eiland ligt. Iets minder is dat de marina helaas geen optie is. Hier wordt momenteel al druk gewerkt om meerdere boten te verplaatsen. De steigers zijn er niet al te best aan toe en zo hoopt de havenmeester op zo min mogelijk schade. Mooi balen dus. Er liggen eigenlijk twee keuzes voor ons. We kunnen ankeren aan de andere kant van de baai. Dat gaat ...

Zinken

Langzaam maar zeker zinkt elke boot, het is alleen de vraag hoe lang het duurt. Gelukkig is dit met een beetje onderhoud prima te voorkomen of in een meer stressvolle situatie verricht een zeeman met een emmer wonderen. Zoals jullie weten was het de afgelopen dagen nogal onstuimig. Het is nu relatief rustig en dat hebben we nodig na alle klappen die we hebben gemaakt. Alleen al die duizenden liters water die over de boot zijn gegooid hebben zich helaas toch op sommige plekken naar binnen weten te werken. Dus ja, we waren zinkende. Geen stress er werden hier geen wonderen verricht door een zeemanen met een emmers. Zo veel was het gelukkig niet. Er lag ongeveer een liter of 30 in de boot. Dit had zich mooi verzameld in de bilges. Dat was het probleem niet. Met een spons en een emmer is dat zo weer opgelost. De grote vraag was waar is het naar binnen gekomen? Het grote luik voorop de boot heeft het iets gelekt maar de bakskist bakboord achterop is de grote boosdoener. Hierdoor is het ...

Week 1 oversteek Sint Helena naar de Azoren

Deze week staat tussen onze meeste spectaculaire weken uit ons leven. Niet dus…. Er is niet veel gebeurd, maar toch hebben we een hoogtepunt en twee dieptepunten. Laten we met het mindere beginnen om daarna goed af te sluiten. Schavielen dat is een van de grote boosdoeners van het lange afstand varen. Als je een paar uurtjes gaat varen in Nederland kunnen lijnen ook schavielen, maar tijdens z'n lange tocht is het veel extremer. Op Zaterdag ochtend 16/08 rond de klok van 7 zat Jeroen heerlijk buiten een kopje koffie te drinken, totdat die een grote knal hoorde. We vaarde op dit moment met de genua 3 uitgeboomd aan bakbaard, genua 1 uitgeboomd aan stuurboord vliegend gehesen en met het derde rif in het groot zeil tegen het rollen. Genua 1 hadden we vliegend gehesen. Dat betekend dat die niet in de track van het rolreef systeem zit, daar zat de genua 3 in. Doordat het zeil niet in de track zit, beweegt het een stuk meer dan normaal en dat resulteerde in een grote knal en een zeil in h...