Doorgaan naar hoofdcontent

sleep is for the wicked be


na een kleine 5 uur slaap was het zo ver, we moesten weg. Daan dacht hier anders over, die was met geen mogelijkheid wakker te krijgen. Zo hees Jeroen het bootje aan dek en vertrok richting Marina del Ray. 

Na dik 2 uur motoren kwam Daan te voorschijn! helemaal in de war dat we al vertrokken waren en dat die niks had mee gekregen. niet gek ook, gisteren had hij maar 2 uurtjes geslapen. Misschien had dat ene biertje te veel er ook iets mee te maken. 


Spica onze boot buren gaan ook naar Del Ray. Ze vertrokken iets later maar waren veel sneller dan ons op de motor. die liepen een dikke 7 knopen op de motor!!! Dat lukte ons echt niet tegen de golfjes in. 


Rond 12:30 kwamen we aan bij de marina, natuurlijk in de stromende regen maar dat maakte niemand wat uit. We waren nog niet om de hoek af de boot van de haven lag al langszij en wees ons richting de plek. een kwartier later lagen we veilig aan de steiger. Het ziet er allemaal goed uit en de service is perfect. 


Tijdens het bezoek aan de havenmeester voor de betaling kwamen we tot een minder leuke conclusie. De snelboot vaart pas maandag weer, dit betekend dat we de langzamen boot naar de overkant moeten pakken. schrik niet, deze langzame boot gaat in ruim 5 uur naar de overkant… maar voordat we daar zijn moeten we eerst nog 5 minuten met een bootje naar het hoofdeiland en anderhalf uur met de taxi. op bali mogen we ook weer ruim anderhalf uur met de taxi om bij het vliegveld te komen. 


Dit werd dus een nacht reisje en hopelijk wat slapen op de ferry. Voordat we vertrokken richting Bali aten we nog een lekkere Sate met rijst bij het restaurantje. hou je vast… voor het schrikbarende bedrag van 4 euro! Wat is het fijn dat alles niet zo duur is hier.


De reis naar de ferry ging goed en we haalde in de supermarkt nog even wat te snacken voor op de boot. op de ferry hadden we mazzel. we konden met 6 euro extra een hut op de boot regelen waar we wat konden slapen. Dat was ook wel nodig want we waren echt gesloopt. Het was niet waar we op gehoopt hadden, maar toch pakte we iets meer als 2 uurtjes slaap. We keken nog even een stukje van harry potter en voor we het wisten waren de eerste 2 uur al voorbij en de tocht was maar 4.5 uur ipv de 5 die ons beloofd was. We werden dus wakker getoeterd en zo waren we op Bali. 


Morgen komt de familie van Daan aan. We zullen wel lang moeten rond hangen op het vliegveld, wie weet kunnen we ergens nog wat extra slapen. 


Daan & Jeroen 




Reacties

Populaire posts van deze blog

Thuis. Echt thuis...

Na drieënhalf jaar op zee was daar ineens dat moment: de haven van Zeewolde, de kade vol mensen en het geluid van applaus en gejuich dat over het water rolde. Wat een thuiskomst! Ruim 120 man stonden ons op te wachten; familie, vrienden, buren, bekenden van vroeger en zeilvrienden van onderweg. Er was muziek, vuurwerk, tranen en vooral: heel veel warmte. We hadden het ons niet mooier kunnen wensen. Eerlijk geven we toe dat we wel iets wat overprikkeld waren.  We willen iedereen die er was, en iedereen die op afstand heeft meegeleefd, enorm bedanken. Jullie waren er niet alleen bij de aankomst, maar eigenlijk de hele reis door. Via berichtjes, reacties en goede wensen. Soms gelezen op een eilandje midden in de Stille Oceaan, soms onder de skyline van een heuse metropool, maar altijd met veel plezier, omdat het een stukje van thuis mee aan boord bracht. En nu zijn we dus weer écht thuis. Dat klinkt simpel, maar eerlijk is eerlijk: het is best even wennen. Na jaren leven met de wind, ...

Challenger komt thuis!

  Na ruim 36.000 zeemijlen, 22 landen en een volledige rondje om de wereld, zeilt  Challenger  op zaterdag 25 oktober rond 14:00 uur Zeewolde weer binnen.  Wat ooit een plan was is nu een onvergetelijke ervaring. Drie jaar lang hebben we genoten, oceanen overgestoken, stormen uitgezeten, nieuwe vrienden gemaakt, onderdelen in de vreemdste uithoeken van de wereld opgescharreld en ontdekt dat er altijd nóg een schroefje los kan zitten. En nu… varen we de laatste mijlen naar huis. ⚓️ Het voelt dubbel: blij dat we bijna zijn, maar ook een beetje melancholisch dat dit hoofdstuk van onze wereldreis bijna voorbij is. Wees welkom en kom naar de haven van Zeewolde om ons welkom te heten, een hand te geven of gewoon even te zwaaien terwijl  Challenger  haar laatste meters van de wereldreis zeilt. 🗓 zaterdag 25 oktober 🕑 Rond 14:00 uur 📍 aanloophaven Zeewolde Een extra groot dankjewel aan iedereen die deze reis mogelijk maakte: Aan de mensen die onderdelen opstuurd...

Boot weer klaar om te zeilen & een boot tour

Het zeil zat weer op de giek, de latten erin, de reeflijnen vast en zo was dit klusje ook weer gedaan. Even hijsen zat er niet in. Hier was te veel wind voor.  In de supermarkt kochten we ons verse fruit en groenten. Daarnaast nog wat kleine aanvullingen voor de borrelplak en wat brood.  Na de lunch stond de ontdekking van red island op het programma. Annelies had hier namelijk meerdere bootjes die kant op zien gaan en zo waren we best nieuwsgierig wat hier te beleven is. We besloten dit pas einde middag te doen omdat het echt veel te warm was. Zo vlogen we einde middag in onze oude dinghy naar het eiland. Hier kwamen we helaas tot de conclusie dat landen met onze dinghy niet kon. Overal rotsen en door de mangrove misschien ook wel krokodillen. Zo bleven we lekker in het bootje en deden we onze tour vanuit het bootje. Zonder inspanning van deze bijzondere natuur genieten.. eigenlijk win win dus.  Het bijzonderste waren de giga termiet hopen voor de rest leek het eiland ni...