Vandaag begon zoals altijd met een luxe ontbijtje: vers gesneden fruit (met liefde bereid, uiteraard), yoghurt uit de koelkast en croissantjes die we hadden geritseld bij het tentje om de hoek. Het ontbijt was heerlijk, maar de echte lol kwam toen we elkaar herinnerden aan de blauwe beurse billen van oma en Esmee. De quads van gisteren hadden echt hun sporen achtergelaten. Het was duidelijk dat ze die rit iets te enthousiast hadden genomen.
Na het ontbijt was het tijd om te verhuizen. Helma stond nog op scherp door de ‘Bali belly’ en kreeg na het eten weer last van krampen. Met twee auto’s, we moesten immers onze hele inboedel meenemen, verlieten we de idyllische villa tussen de rijstvelden en maakten de reis naar Sanur.
Sanur, een chill kustplaatsje aan de zuidoostkust van Bali, bekend om zijn relaxed sfeertje en de prachtige stranden. Het is de tegenhanger van het drukke Kuta en Seminyak aan de andere kant van Bali. En het mooiste: de stranden zijn beschermd door een lange rij offshore riffen, waardoor je heerlijk kunt zwemmen in ondiep, warm water zonder dat je in de golven wordt gekatapulteerd. Perfect om Oma even het water in te gooien.
De rit was niet zo kort als we hadden gehoopt; met het drukke verkeer en de staat van de wegen duurde het ruim een uur. Aangekomen in de villa was het nog een beetje chaos. De host en het schoonmaakteam waren druk bezig met de laatste hand aan de schoonmaak. We mochten pas om 15:00 inchecken, maar het was nu pas 13:00. Gelukkig konden we onze spullen droppen en had iedereen zijn zwemkleding bij de hand. Dus hup, op naar het strand voor een lunch en een duik in de zee.
Daan vond het nodig om te lopen , geen discussie. “Het was maar 15 minuten” en we gingen op pad. Nou, die 15 minuten? Die waren een beetje langer dan verwacht. Grote gaten, hoge opstapjes, alles was ongelijk en het was broeierig warm. Niet echt wat we hadden in gedachten, en vooral oma, moeders en Thom hadden het zwaar. Ze waren nog niet helemaal gewend aan de hitte en hadden ook de ‘Bali belly’ niet helemaal van zich afgeschud.
Eindelijk belandden we in een klein tentje met airco, waar we allemaal op adem kwamen. Na lekker gegeten te hebben en wat verfrissende drankjes naar binnen te hebben gegoten, waren we bijna klaar voor het strand. De zee konden we immers al ruiken! Toen iedereen voldoende was opgeladen en oma in haar badpak was gehesen, liepen we richting het strand. Geen vijfsterrenstrand, maar het water was heerlijk warm. Vooral oma had het naar haar zin in de zee. Thom en Helma zochten de schaduw op onder een boom. Thom houdt niet van zand tussen zijn billen en Helma was nog niet helemaal fit. Na een heerlijke tijd in het water bestelden we een taxi richting de villa. Iedereen stapte in, behalve Esmee en Jeroen, die nog even de buurt gingen verkennen. Helaas zonder veel succes: de winkeltjes vlakbij verkochten alleen dingen die we niet zochten.
Terug bij het huisje besloten we naar de grote supermarkt te gaan. Helma voelde zich weer redelijk fit, dus we vertrokken samen naar de winkel voor wat lekkers voor de komende ontbijtjes. Lopende heen en met een volle tas in de taxi’s terug. Voor nog geen 2 euro werden we netjes weer voor de deur afgezet.
De villa is echt top! Schoon, nieuw, en pas de derde gasten. Alles ziet er spectaculair uit, behalve één ding: de woonkamer heeft geen airco. Gelukkig was er wel een ventilator, een grote bank, een mooie eettafel, en een keuken die duidelijk ontworpen was voor Aziaten – het aanrechtblad komt tot je knieën.
’s Avonds aten we bij een Italiaans restaurant in Sanur, waar de eigenaar, een echte Italiaan, zorgde voor het authentieke Italiaanse gevoel. We namen een voorgerecht en een hoofdgerecht en zaten gezellig te genieten. Vooral Jeroen had zich goed laten gaan: zijn eigen voorgerecht, de helft van de soep van Helma, zijn eigen pizza, nog twee stukken pizza van Daan en Esmee, en uiteindelijk het laatste beetje pasta van Helma. Met pijn in de buik verlieten we het restaurant om weer terug naar onze nieuwe villa te gaan.
Morgen houden we het lekker rustig. We hebben een stranddag op de planning staan, hopelijk met een zwembad erbij, want zonder dat blijft Thom koppig op het droge. Verder willen we nog een nagelstudio of massagesalon ontdekken, want he, wie houdt er niet van een beetje ontspanning? En uiteraard moet er weer lekker gegeten worden.
Daan & Jeroen
Reacties
Een reactie posten